Jak amortyzować domek kempingowy, kajak i rower

Środki trwałe używane sezonowo to składniki majątku, które w związku ze specyfiką działalności podatnika są wykorzystywane przez niego tylko w określonym okresie roku (np. w sezonie letnim lub zimowym). W szczególności mogą to być motorówki, jachty, rowery wodne, domki kempingowe, skutery śnieżne, sanki czy narty.

Jak wyjaśnił dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 4 stycznia 2017 r. (0461-ITPB1.4511.896.2016.1.PSZ), „(…) Środki trwałe używane sezonowo to składniki majątku, które w związku ze specyfiką działalności podatnika są wykorzystywane przez podatnika tylko w określonym okresie roku. Poza sezonem te składniki majątku nie są wykorzystywane do prowadzonej działalności, jednak nie można uznać, że są zbędne lub nieprzydatne. (…)”.

Czytaj więcej

Podatki

Jak amortyzować żaglówkę i rower

Odpisów od składników majątku używanych sezonowo, takich jak żaglówka czy rower dokonuje się tylko w okresie ich wykorzystywania.

Jakie są sposoby amortyzacji składników majątku używanych sezonowo

Od używanych sezonowo środków trwałych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w okresie ich wykorzystywania. W tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku (art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT).

Jak wskazał dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 28 stycznia 2022 r. (0111-KDIB2-1.4010. 493.2021.1.PB), „(…) jeżeli wprowadzenie środka trwałego do ewidencji nastąpiło w trakcie sezonu, to tak też ujmuje się amortyzację w kosztach, jeżeli natomiast wprowadzenie do ewidencji nastąpiło przed sezonem, to odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od pierwszego miesiąca sezonu. Ponadto, cytowany przepis przewiduje dwa sposoby ustalania wysokości odpisu miesięcznego dla środków trwałych używanych sezonowo:

- przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (w miesiącach używania składniki majątku ulegają przyspieszonej amortyzacji),

- przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku (następuje wówczas wydłużenie okresu amortyzowania).

Co istotne, w obu przypadkach odpisy amortyzacyjne ujmowane są w kosztach uzyskania przychodów tylko w miesiącach wykorzystywania środków trwałych. (…)”. (por. interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 25 stycznia 2016 r., ITPB3/4510-592/15-4/AD).

Przykład:

Spółka z o.o. Y prowadząca hotel nad jeziorem nabyła w kwietniu 2024 r. łódź motorową, która została przyjęta do użytkowania w maju 2024 r. i wprowadzona wtedy do ewidencji środków trwałych. Łódź będzie wynajmowana klientom w sezonie urlopowym trwającym od początku maja do końca września. Załóżmy, że podatnik będzie amortyzował łódź motorową metodą liniową z zastosowaniem ustawowej 7-proc. rocznej stawki amortyzacyjnej, a wartość początkowa łodzi wynosi 90 000 zł. Roczna kwota odpisu amortyzacyjnego od tej łodzi wyniesie: 6 300 (90 000 zł x 7 proc.). Jeżeli podatnik zdecyduje się:

- na pierwszy sposób amortyzacji, tj. podzieli roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie (od maja do września, a więc pięć miesięcy), to miesięczny odpis amortyzacyjny wyniesie 1260 zł (6300 zł : 5 miesięcy);

- na drugi sposób, tj. podzieli roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku, to miesięczny odpis amortyzacyjny wyniesie 525 zł (6300 zł : 12 m-cy), ale w tym drugim wariancie spółka odliczy rocznie tylko 525 zł x 5 = 2625 zł.

W obu wariantach podatnik będzie mógł rozliczać odpisy amortyzacyjne w miesiącu używania łodzi, tj. w 2024 r. za czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień, natomiast w latach następnych za miesiące od maja do września (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 czerwca 2012 r., ITPB3/423-173/12/PS; interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 listopada 2007 r., ITPB1/415-175/07/PS).

Jak amortyzować składnik majątku używany przez cały rok

Jeżeli podatnik jest organizacyjnie i  technicznie przygotowany do świadczenia przez cały rok usług za pomocą środków trwałych zazwyczaj używanych sezonowo (np. wynajmu jachtu), to przepisy art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o  CIT i art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT nie znajdą zastosowania (por. interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 maja 2018 r., 0114-KDIP2-2.4010.123.2018.4.AZ). Przykładowo, jak wskazał dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 25 stycznia 2022 r. (0114-KDIP2-2.4010.102.2022. 3.IN), „(…) zamierza Pan utworzyć Spółkę z o.o., której przedmiotem działalności będzie prowadzenie hotelu w formie mix-use, który łączyłby funkcje hotelowe, biurowe i gastronomiczne. W ofercie w zakresie wypoczynku i rekreacji spółka będzie oferować klientom również rejs po polskich wodach. Spółka zamierza kupić łódź motorową. Zakup ten jest niezbędny do prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka będzie organizować na niej imprezy okolicznościowe i integracyjne dla swoich klientów. Łódź zostanie nabyta poprzez zawarcie umowy leasingu finansowego bądź operacyjnego. Łódź motorowa będzie dostępna dla klientów przez cały rok. Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, w jaki sposób Spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych przy leasingu finansowym od wartości początkowej oddanego do korzystania środka trwałego, w sytuacji gdy jego największe użytkowanie może przypadać na okres tzw. sprzyjającej pogody. W rozpatrywanej sprawie omówienia wymaga art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania. W takim przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku. Łódź motorowa będzie dostępna w ofercie przez cały rok, co przesądza o tym, że nie jest środkiem trwałym przeznaczonym tylko do użytku w okresie trwania sezonu. Wobec tego, w sytuacji gdy Spółka jest przygotowana do świadczenia usług na łodzi motorowej przez cały rok, wówczas może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej leasingowanego środka trwałego zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tej sprawie art. 16h ust. 1 pkt 3 tejże ustawy nie znajdzie zastosowania. (…)”.

Czy czasowe przestoje w firmie dają prawo do szczególnych zasad amortyzacji

Czasowe przestoje środka trwałego z uwagi na poszukiwanie nowego klienta (np. najemcy lub leasingobiorcy) nie uzasadniają zastosowania szczególnych rozwiązań dotyczących amortyzacji sezonowo używanych środków trwałych. Jak wskazał dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 19 grudnia 2023 r. (0114-KDIP2-1.4010.650.2023.1.KS), „(…) W sytuacji opisanej we wniosku mamy do czynienia z będącymi w posiadaniu Spółki środkami trwałymi (pojazdami) udostępnianymi klientom Spółki w ramach umów najmu i leasingu. Jak sami Państwo stwierdzili we wniosku, środki trwałe (pojazdy) nie są przez Państwa wykorzystywane sezonowo, a faktyczne wykorzystanie ich jest uzależnione od czasu trwania zawartych umów. Literalna brzmienie przepisu art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jest czytelne i nie pozwala na inne jego zinterpretowanie. Zatem przepis ten w danej sprawie nie będzie miał zastosowania. (…)”

Jak rozliczać w kosztach niskocenne składniki majątku

W praktyce znaczna część wykorzystywanych sezonowo składników majątku trwałego może stanowić tzw. niskocenne składniki majątku. W szczególności takimi niskocennymi składnikami majątku trwałego mogą być: kajaki, rowery wodne, sanki, narty itp.

Niskocennych składników majątku trwałego, których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł, można nie amortyzować (tj. zaliczyć wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów) albo dokonywać odpisów amortyzacyjnych, w tym odpisu jednorazowego.

Stosownie bowiem do art. 16d ust. 1 ustawy o CIT i art. 22d ust. 1 ustawy o PIT wydatki na nabycie składników majątku, które spełniają definicję środka trwałego, ale ich wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł, nie muszą być obligatoryjnie amortyzowane. Mogą być odniesione bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Czy niskocenne składniki majątku można amortyzować

Należy jednak zwrócić uwagę, że także niskocenne składniki majątku (np. środki trwałe) mogą być amortyzowane. W tym przypadku ustawodawca w sposób szczególny odniósł się do sposobu amortyzacji.

Jak bowiem wynika z art. 16f ust. 3 ustawy o CIT i art. 22f ust. 3 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się według ogólnych zasad, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. Gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1 ustawy o CIT lub art. 22d ust. 1 ustawy o PIT, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych według tych zasad albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 25 sierpnia 2021 r. (0112-KDIL2-2.4011.652.2021.1.MB) wskazał, że „(…) podatnik – nabywając lub wytwarzając składnik majątku o cechach środka trwałego, którego wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł (jest równa lub niższa) (…) – może:

- nie zaliczyć go do podlegających amortyzacji środków trwałych, odnosząc w miesiącu oddania ich do używania jego wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów,

- zaliczyć go do podlegających amortyzacji środków trwałych, ujmując go w stosownej ewidencji środków trwałych, po czym dokonać jego jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania do używania albo w miesiącu następnym lub

- dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego wartości początkowej zgodnie z zasadami określonymi w art. 22h-22m.

Natomiast gdy wartość początkowa środka trwałego w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł, podatnik jest zobowiązany dokonywać odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22h-22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (…)”. (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 13 kwietnia 2010 r., I SA/Łd 174/10).

Przykład:

Przedsiębiorca (prowadzący wypożyczalnie wodnego sprzętu sportowo-rekreacyjnego nad jeziorem) nabył w czerwcu 2024 r. rower wodny. Rower wodny spełnia definicję środka trwałego, gdyż: stanowi własność podatnika, został nabyty, jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, jego przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok oraz będzie wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, tj. na potrzeby wypożyczalni wodnego sprzętu sportowo-rekreacyjnego. Wartość początkowa roweru wyniosła 4000 zł. Rower wodny został oddany do używania w czerwcu 2024 r. Rower będzie wykorzystywany sezonie wodnym od maja do września. W przypadku tego składnika majątku (tj. roweru wodnego) Przedsiębiorca może alternatywnie:

Wariant I: nie zaliczyć roweru do podlegających amortyzacji środków trwałych, odnosząc w miesiącu oddania go do używania (tj. w czerwcu 2024 r.) jego wartość bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów,

Wariant II: zaliczyć rower do podlegających amortyzacji środków trwałych, ujmując go w stosownej ewidencji środków trwałych, po czym dokonać jego jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania go do używania albo w miesiącu następnym (tj. w czerwcu albo lipcu 2024 r.), Wariant III: dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej roweru według ogólnych zasad.

W sytuacji gdy podatnik zdecyduje się na wariant III, tj. będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej roweru wodnego zgodnie z zasadami określonymi w art. 22h–22m ustawy o PIT, musi pamiętać, że będą go obowiązywać szczególne regulacje dotyczące amortyzacji sezonowo wykorzystywanych środków trwałych. Odpisów amortyzacyjnych od używanego sezonowo środka trwałego – roweru wodnego podatnik powinien zatem dokonywać w okresie jego wykorzystywania. W tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego podatnik ustala alternatywnie przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku (stosując wybraną metodę amortyzacji).

Marcin Szymankiewicz jest doradcą podatkowym

Podstawa prawna: