Korekta faktury w walucie obcej

Podatnicy w transakcjach handlowych mogą stosować różną walutę. Jeśli fakturę wystawiono w walucie obcej istnieje obowiązek jest przeliczenia. Zmienione zasady przeliczania kursów walut wykazane w fakturze korygującej mają uprościć rozliczenia podatkowe.

Nowe zasady

Slim VAT 3 wprowadził kurs przeliczeniowy dla faktur korygujących in plus oraz in minus przyjęty z faktury pierwotnej. Zgodnie z nowododanym art. 31b. ust.1 i ust.2 w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania wyrażone w walucie obcej uległy zmianie, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu danej waluty obcej przyjętego do przeliczenia kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania przed jej zmianą.

Czytaj więcej

Podatki

Jak zrobić korektę przychodów w obcej walucie

Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego zdarzenia gospodarczego. Dlatego przeliczamy ją według tego samego kursu co w dokumencie pierwotnym.

W przypadku gdy podatnik wystawił fakturę korygującą, o której mowa w art.106j ust. 3 ustawy o VAT, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są wyrażone na tej fakturze korygującej w walucie obcej, przeliczenia na złote podatnik może dokonać według kursu średniego danej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej albo ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury korygującej, przy czym wtedy waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

UWAGA!

W przypadku otrzymania jednostkowej faktury korygującej wystawionej w walucie obcej należy zawsze stosować kurs z faktury pierwotnej i nie ma znaczenia czy podstawa opodatkowania wskutek korekty uległa zwiększeniu czy zmniejszeniu.

Z kolei w przypadkuzbiorczych faktur korygujących do przeliczenia waluty z faktury korygującej należy stosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej albo wymiany waluty euro opublikowany przez EBC z dnia poprzedzającego dzień wystawienia korekty faktury.

Jeśli na fakturze widnieje inna waluta niż euro przeliczenia wartości tej waluty trzeba dokonać względem kursu euro.

Nowe regulacje, wprowadzone przez Slim VAT 3 nie mają zastosowania dla podatników, którzy wybrali przeliczanie wartości sprzedaży po kursie właściwym dla podatku dochodowego, o którym mowa w art. 31a ust. 2a ustawy o VAT. W takim przypadku kurs przeliczeniowy dla faktur korygujących powinien być stosowany według zasad przyjętych dla podatku dochodowego.

Transakcja przez zmianą przepisów

Do faktur korygujących wystawionych przed zmianą przepisów będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące do 30 czerwca 2023 r. Do faktur korygujących wystawionych od 1 lipca b.r. zastosowanie mają nowe przepisy mimo, że transakcję zawarto wcześniej.

PRZYKŁAD

Jesteśmy spółką z o.o. z siedzibą w Polsce i zajmujemy się sprzedażą produktów spożywczych na terenie Polski i krajów UE. W związku z dostawami towarów wystawiamy faktury w walucie euro. W czerwcu b.r. wystawiliśmy fakturę sprzedażową na rzecz klienta zagranicznego ale w fakturze wykazaliśmy błędną stawkę VAT, wobec tego jesteśmy zobowiązani wystawić fakturę korygującą. Od lipca weszły nowe zasady przeliczania kursu waluty obcej. Jaki kurs powinniśmy zastosować dla faktury korygującej? – pyta czytelnik.

Z art. 106 j ustawy o VAT wynika, że podatnik ma obowiązek wystawić fakturę korygującą, jeżeli podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana na fakturze uległa zmianie, zwrócono podatnikowi towar i opakowanie, zwrócono nabywcy całość lub część zapłaty przez dokonaniem sprzedaży, stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury.

Na podstawie art. 19a ustawy o VAT obowiązek podatkowy w VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, chyba że przed dostawą towarów lub wykonaniem usługi nastąpiła częściowa lub całościowa zapłata, wtedy obowiązek podatkowy VAT powstaje w momencie otrzymania pieniędzy.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli faktura w walucie obcej została wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego, przeliczenia wartości faktury dokonuje się według średniego kursu ogłoszonego przez NBP dla danej waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia tej faktury.

Natomiast zgodnie a art. 31a ust. 1 ustawy o VAT, gdy faktura w walucie obcej została wystawiona po dniu powstania obowiązku podatkowego, do przeliczenia waluty obcej na złotówki z faktury należy zastosować średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego przed powstaniem obowiązku podatkowego. Mimo, że sprzedaż miała miejsce w czerwcu zanim weszły nowe przepisy do przeliczenia waluty na fakturze korygującej wystawionej w lipcu należy stosować nowe przepisy.

Od lipca 2023 roku niezależnie od przyczyny wystawienia faktury korygującej w walucie obcej należy stosować taki sam kurs walutowy jak do przeliczenia faktury pierwotnej. Korekta faktury ma na celu poprawienie stanu faktycznego zaistniałego w przeszłości, a więc ma na celu poprawieniewartości wykazanych na fakturze pierwotnej. Wobec tego, w sytuacji opisanej w pytaniu, korekta faktury wystawionej w walucie obcej nie może być przeliczona według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej. Do przeliczenia kwot wykazanych w walucie obcej na fakturze korygującej należy zastosować kurs, który był przyjęty do przeliczenia wartości na fakturze pierwotnej.

Obniżka cenowa

Na podstawie przepisów podatkowych, jeśli podatnik ma obowiązek skorygować fakturę wskutek zmiany podstawy opodatkowania przyczyną korekty może być m.in. obniżenie ceny w formie rabatu lub udzielenie opustów i obniżek cen po dokonaniu sprzedaży.

Obniżki ceny powodują obniżenie podstawy opodatkowania, a więc podatnik musi wystawić fakturę korygującą in minus.

Zgodnie z nowym art. 31b ust.3 ustawy zmieniającej w przypadku gdy udzielono opustu lub obniżki ceny w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług wykonanych w danym okresie na rzecz podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub podatnika, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o VAT, tj. transakcji na rzecz zagranicznego kontrahenta,udokumentowanych fakturą dotyczącą tego okresu, przeliczenia na złote kwot wyrażonych na tej fakturze w walucie obcej podatnik może dokonać według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury alboostatniego kursu wymiany opublikowanego przez EBC na dzień poprzedzający dzień wystawienia tej faktury, przy czym w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

UWAGA!

W przypadku opustu lub obniżki ceny należy dla faktury korygującej zastosować kurs poprzedzający moment powstania obowiązku podatkowego, a więc z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej.

Moment dokonania korekty

W sytuacji faktur korygujących in plus, tj. zwiększających podstawę opodatkowania art. 29a ust. 17 ustawy o VAT wskazuje, że w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, jej korekty dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Wystawiając korektę in minus, prawo do jej rozliczenia jest uzależnione od tego, kiedy sprzedawca uzgodnił z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki wystawienia faktury korygującej. Zasada ta wynika z art. 29a ust. 13 i ust. 14 ustawy o VAT.

Dokumenty, które mogą być uznane jako uzgodnienia z nabywcą to na przykład korespondencja mailowa, dokumentacja handlowa, w tym umowy, dowody zapłaty. Z dokumentacji powinno wynikać, że obie strony akceptują warunki korekty.

W sytuacji gdy podatnik nie posiada innych dokumentów niż sama faktura korygująca, to ona będzie dokumentem, z którego wynikają nowe warunki transakcji. Jeśli nabywca w przypadku otrzymania faktury korygującej nie wyraził sprzeciwu co do jej wystawienia to nie może powoływać się na brak uzgodnienia warunków transakcji.

W przypadku faktur korygujących, które powiększają podstawę opodatkowania, nie jest wymagane potwierdzenie odbioru korekty przez nabywcę ani posiadanie uzgodnień z nabywcą.