1 Fundusze UE, czyli odblokowanie KPO oraz wieloletniej perspektywy budżetowej
Na koniec marca kraje UE wykorzystały już 150 mld euro z Funduszu Odbudowy. Polska? Dzięki Prawu i Sprawiedliwości – nic. Tymczasem Krajowy Plan Odbudowy to 35,4 mld euro (159 mld zł), z czego większość – 23,9 mld euro (107 mld zł) – w postaci bezzwrotnych dotacji. Dzięki tym środkom możemy zmodernizować naszą gospodarkę, zrobić zieloną, jak i cyfrową transformację. Gra idzie także o swobodny dostęp do wieloletniej perspektywy budżetowej UE na lata 2021–2027. W niej dla Polski przewidziano 76 mld euro, czyli prawie 350 mld zł. Bez tych pieniędzy… nikt nie chce snuć aż tak czarnych scenariuszy.
2 Konsolidacja finansów publicznych, czyli pełna przejrzystość budżetu i likwidacja „partyjnych” funduszy
Obywatele mają prawo wiedzieć, kto, jak, dlaczego i ile pieniędzy wydał przez ostatnich osiem lat z naszego wspólnego budżetu. Przejrzystość finansów państwa powinna zaś być jedną z nadrzędnych zasad nowego ministra finansów w rządzie Koalicji Obywatelskiej, Trzeciej Drogi i Nowej Lewicy, a wszystkie wydatki zatwierdzać parlament w ramach nadzoru nad organami władzy wykonawczej. Należy skończyć z naganną praktyką tworzenia funduszy celowych przez premiera lub ministrów i finansowania innych działań niż te, do których został powołany dany wehikuł finansowy. Plan powstania funduszy specjalnych i ich cele finansowe powinny być co roku wpisywane do ustawy budżetowej.
Czytaj więcej
Budownictwo jest w głębokim kryzysie, firmom brakuje zleceń, ich kondycja gwałtownie się pogarsza.
3 Odpolitycznienie spółek Skarbu Państwa, czyli apolityczny zasób menedżerów
Politycy PiS oraz Suwerennej Polski dokonali w spółkach Skarbu Państwa dewastacji większej niż w polskich lasach. Stanowiska menedżerskie są w nich w tej chwili obsadzone przez ogromną liczbę ludzi całkowicie niekompetentnych. Należy stworzyć apolityczny zasób kadr i apolityczny oraz merytoryczny system wyłaniania z niego obsady rad nadzorczych w spółkach Skarbu Państwa.
4 Weryfikacja inwestycji państwowych, czyli co dalej m.in. z CPK
Symbolem ostatnich ośmiu lat są np. dwie betonowe wieże w Ostrołęce, które miały być podwaliną wielkiej elektrowni. Konstrukcja powstała, aby później być zburzoną. Wszystko kosztem ponad 1 mld zł, a winnych niegospodarności oczywiście brak. Tymi zakończonymi inwestycjami być może zajmie się prokuratura, ale te wciąż trwające powinny zostać poddane audytowi. Mamy prawo wiedzieć zarówno, ile dotychczas pieniędzy zostało wydanych na budowę Centralnego Portu Komunikacyjnego lub polskiego samochodu elektrycznego Izera, jak i czy dane inwestycje powinny być kontynuowane lub wstrzymane – wraz z merytoryczną argumentacją decyzji. Podobna analiza zwiększonego udziału państwa powinna dotyczyć sektora bankowego, koncernu Orlen oraz branży infrastrukturalnej.