Egzamin na aplikacje prawnicze: pytania z prawa rodzinnego

Co roku kandydaci na adwokatów i radców muszą odpowiadać na pytania dotyczące spraw rodzinnych.

Publikacja: 16.07.2015 09:07

W ramach akcji przygotowania do egzaminu wstępnego na aplikacje prawnicze, który odbędzie się 26 września, przedstawiamy kolejny pakiet ćwiczeń przygotowanych przez wydawnictwo C.H. Beck. Tym razem dotyczą prawa rodzinnego.

Pożycie małżeńskie i pozamałżeńskie

Jedną z głównych instytucji prawa rodzinnego jest małżeństwo. Zgodnie z art. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostaje zawarte po łącznym spełnieniu przesłanek:

1) różnica płci,

2) jednoczesna obecność przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego lub osobą duchowną,

3) zgodne oświadczenia,

4) sporządzenie aktu małżeństwa przez kierownika USC.

Uwaga! Brak którejkolwiek z wymienionych przesłanek sprawia, że w świetle polskiego prawa związek małżeński w ogóle nie został zawarty (nigdy nie zaistniał), a pożycie między nupturientami jest pożyciem pozamałżeńskim.

PYTANIE: Oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński:

A. nigdy nie może być złożone przez pełnomocnika,

B. może zostać złożone przez pełnomocnika za zezwoleniem sądu,

C. może być złożone przez pełnomocnika w razie niebezpieczeństwa grożącego życiu mocodawcy, nawet bez zezwolenia sądu.

Odp. B (art. 6 k.r.o.)

PYTANIE: Unieważnienia małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między małżonkami może żądać:

A. tylko każdy z małżonków,

B. każdy z małżonków i prokurator,

C. każdy z małżonków, prokurator oraz każdy, kto ma w tym interes prawny.

Odp. B (art. 15 § 2 i art. 22 k.r.o.)

Ustanie więzi

Rozwód polega na ustaniu małżeństwa na skutek rozwiązania go przez sąd na wniosek, który może zgłosić każde z małżonków (art. 56 k.r.o.).

Sąd orzeknie rozwód, jeśli nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia (ustanie więzi uczuciowych, gospodarczych i pożycia intymnego) oraz jeśli nie wystąpi jedna z tzw. negatywnych przesłanek orzeczenia rozwodu.

PYTANIE: W wyroku orzekającym rozwód sąd nigdy nie orzeka o:

A. władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem,

B. sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania,

C. nazwiskach, jakie będą nosić małżonkowie po rozwiązaniu małżeństwa.

Odp. C (art. 58 w zw. z art. 59 k.r.o.)

Krewni drugiego stopnia

Rozróżniamy:

1) pokrewieństwo w linii prostej łączące osoby, które pochodzą bezpośrednio lub pośrednio jedna od drugiej (np. pradziadek, dziadek, ojciec, syn, wnuk, prawnuk itd.) oraz

2) pokrewieństwo w linii bocznej łączące osoby, które nie pochodzą od siebie, lecz mają wspólnego przodka (rodzeństwo, kuzynostwo, dalsze kuzynostwo itd.).

Uwaga! Pokrewieństwo mierzy się w stopniach. Stopień pokrewieństwa określa się według liczby urodzeń, wskutek których powstało pokrewieństwo (art. 61

7

§ 2 k.r.o.).

Stopień pokrewieństwa w linii prostej równy jest liczbie pokoleń dzielących dane osoby (ojciec i syn są krewnymi pierwszego stopnia, pradziadek i prawnuk spokrewnieni są w stopniu trzecim). Zgodnie z art. 61

7

§ 1 zd. 1 k.r.o. krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Krewni w linii prostej mogą być krewnymi wstępnymi, jeżeli są starsi od osoby, wobec której ustalamy pokrewieństwo, lub też krewnymi zstępnymi, jeżeli są od niej młodsi.

Stopień pokrewieństwa w linii bocznej równy jest natomiast liczbie urodzeń potrzebnych do zaistnienia osób, których koligację opisujemy (dlatego rodzeństwo to krewni drugiego stopnia w linii bocznej, gdyż do zaistnienia tego pokrewieństwa konieczne były dwa urodzenia, tj. każdego z nich).

Zgodnie z art. 61

7

§ 1 zd. 2 k.r.o. krewnymi w linii bocznej są osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.

PYTANIE: Krewnymi w linii bocznej są wyłącznie osoby, które:

A. pochodzą od wspólnego przodka,

B. pochodzą od wspólnego przodka; krewni w linii prostej mogą być również krewnymi w linii bocznej,

C. pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.

Odp. C (art. 61

7

§ 1 k.r.o.)

Matka jest pewna

Najczęściej nie ma wątpliwości co do pochodzenia dziecka od określonej matki (mater semper certa est – matka zawsze jest pewna). Zgodnie z art. 61

9

k.r.o. matką dziecka jest kobieta, która je urodziła.

Kierownik USC zarejestruje więc jako matkę dziecka kobietę, o której poweźmie niebudzącą wątpliwości informację, że to właśnie ona urodziła dziecko. Formalnie o macierzyństwie rozstrzyga zatem wpis do aktu urodzenia dziecka dokonany na podstawie zgłoszenia do odpowiedniego USC. Zgłoszenie to powinno nastąpić w ciągu 21 dni od dnia sporządzenia karty urodzenia (trzech dni, jeżeli dziecko urodziło się martwe) (art. 55 ust. 1 p.o.a.s.c.). Kartę urodzenia sporządza podmiot wykonujący działalność leczniczą i w terminie trzech dni od sporządzenia przekazuje ją kierownikowi USC właściwemu do sporządzenia aktu urodzenia (art. 53 i 54 PrASC).

Z chwilą sporządzenia aktu urodzenia dziecka kobieta wpisana w nim jako matka jest nią w świetle prawa, a akt ten stanowi wyłączny dowód jej macierzyństwa.

Uwaga! Matka nie może wytoczyć powództwa o ustalenie macierzyństwa po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.

PYTANIE: Matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża:

A. przeciwko mężowi i dziecku w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka,

B. wyłącznie przeciwko mężowi w ciągu roku od urodzenia dziecka,

C. przeciwko mężowi, nie później niż w ciągu trzech lat od osiągnięcia pełnoletności przez dziecko.

Odp. A (art. 69 k.r.o.)

Alimenty nie tylko dla dzieci

Obowiązek alimentacyjny jest treścią stosunku prawnego o charakterze zobowiązaniowym łączącego wierzyciela alimentacyjnego z jego dłużnikiem. Jako obowiązek rodzinnoprawny alimenty polegają na dostarczaniu środków utrzymania, także w miarę potrzeby środków wychowawczych, obciążając zasadniczo krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo (art. 128 k.r.o.).

Ważne! Roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem trzech lat (art. 137 § 1 k.r.o.).

Istnienie i zakres obowiązków alimentacyjnych uregulowano w sposób bezwzględnie obowiązujący – powstają one z mocy prawa, o ile wystąpią określone prawem przesłanki.

Jedną z najistotniejszych cech obowiązków alimentacyjnych jest także ich ściśle osobisty charakter. Nie można bowiem przenieść tych uprawnień i obowiązków na inną osobę, nie przechodzą też one na spadkobierców.

Uwaga! Nie są obowiązkami alimentacyjnymi obowiązki dostarczania środków utrzymania wynikające z:

1) umów cywilnoprawnych (renta, dożywocie) lub

2) czynów niedozwolonych na podstawie art. 446 § 2 k.c.

PYTANIE: Obowiązek alimentacyjny obciąża:

A. wstępnych przed zstępnymi, a zstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi,

B. zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi,

C. wstępnych przed zstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

Odp. B (art. 129 § 1 k.r.o.)

Opiekun czy kurator

Opieka jest to instytucja prawna, której celem jest zapewnienie pieczy oraz reprezentacji nad osobami i majątkiem małoletnich, którzy nie pozostają pod władzą rodzicielską, a także pełnoletnimi ubezwłasnowolnionymi całkowicie (art. 145 i nast. k.r.o.).

PYTANIE: Objęcie opieki nad małoletnim następuje przez:

A. wydanie przez sąd opiekuńczy orzeczenia w przedmiocie ustanowienia opiekuna,

B. uprawomocnienie się orzeczenia wydanego przez sąd opiekuńczy w przedmiocie ustanowienia opiekuna,

C. złożenie przyrzeczenia przez opiekuna przed sądem opiekuńczym.

Odp. C (art. 153 k.r.o.)

Kuratela jest to instytucja pełniąca funkcje zbliżone do opieki, jej celem jest jednak zapewnienie pieczy nie tyle nad osobą, co nad majątkiem podopiecznego. Z tego powodu kuratela jest instytucją szerszą i zasadniczo mniej trwałą (art. 178 i nast. k.r.o.).

PYTANIE: W wypadku, gdy pełnomocnik nieobecnego nie może wykonywać swoich czynności albo gdy je wykonuje nienależycie, ustanawia się:

A. opiekuna,

B. zarządcę,

C. kuratora.

Odp. C (art. 184 § 1 k.r.o.)

Źródło: K. Czajkowska-Matosiuk, Aplikacje prawnicze w pytaniach i odpowiedziach, t. 1, C.H. Beck 2015.

Z czego się uczyć

1. M. Stepaniuk, Aplikacja adwokacka. Pytania, odpowiedzi, tabele, wyd. C.H.Beck

2. A. Heliosz, Aplikacja od ogółu do szczegółu. Akty normatywne w pigułce, wyd. C.H.Beck

3. K. Czajkowska-Matosiuk, Aplikacje prawnicze w pytaniach i odpowiedziach, tom 1–2, wyd. C.H.Beck

4. J. Ablewicz, A. Gacka-Asiewicz, Terminy ustawowe cywilne i karne, wyd. C.H.Beck

5. A. Heliosz, Ustawy dodatkowe – Aplikacja komornicza i notarialna, wyd. C.H.Beck

6. Teksty ustaw. Egzaminy. Aplikacje radcowska i adwokacka, tom 1–3, wyd. C.H.Beck

W ramach akcji przygotowania do egzaminu wstępnego na aplikacje prawnicze, który odbędzie się 26 września, przedstawiamy kolejny pakiet ćwiczeń przygotowanych przez wydawnictwo C.H. Beck. Tym razem dotyczą prawa rodzinnego.

Pożycie małżeńskie i pozamałżeńskie

Pozostało 97% artykułu
Prawo karne
Wypadek na Trasie Łazienkowskiej. Nowe, szokujące informacje ws. Łukasza Żaka
Prawo dla Ciebie
Chronili swoje samochody przed powodzią. Policja wzywa ich na komendę. Będą mandaty?
Prawo karne
Ekstradycja Sebastiana M. Pomoże interwencja Radosława Sikorskiego?
Prawo dla Ciebie
Pracodawcy wypłacą pracownikom wynagrodzenie za 10 dni nieobecności
Materiał Promocyjny
Wpływ amerykańskich firm na rozwój polskiej gospodarki
Prawo pracy
Powódź a nieobecność w pracy. Siła wyższa, przestój, czy jest wynagrodzenie