Nie tylko uchwała absolutoryjna, ale również wotum zaufania jako ocena raportu o stanie gminy to jazda obowiązkowa samorządów przełomu wiosny i lata. Ta pierwsza to chleb powszedni od dekad, ale raport i wotum to ciągle dla wielu owoc zatrutego drzewa. Kulminacja prac nad tymi dokumentami przypadła na ostatni tydzień czerwca.
Kiedy nowelizacja ustawy o samorządzie gminnym wprowadzała nowy przepis, a ściślej, wszystko, co kryje się w art. 28aa ustawy o samorządzie gminnym, zobowiązującym wójtów, burmistrzów, prezydentów oraz zarządy powiatów i województw do przedkładania swoim organom stanowiącym raportu podsumowującego miniony rok, przyświecały temu wyłącznie dobre cele.
Czytaj więcej
Większość ankietowanych uważa, że Prawo i Sprawiedliwość wygra jesienne wybory parlamentarne - wynika z sondażu United Surveys dla Wirtualnej Polski.
Idea partycypacji społecznej w zarządzaniu jednostką samorządu, która miała być urzeczywistniana w czasie debaty nad raportem, możliwość porównania kolejnych raportów, a tym samym czytelna analiza dokonań w opisywanych sferach życia danych jednostek, dyskusja o raporcie jako swoista burza mózgów. Dążenie do może nie doskonałości, ale do lepszego jutra lokalnej społeczności...
Wszystko pięknie wyglądało na papierze, ale już sam wymóg tworzenia nowego dokumentu w czasie trwającego, nowego roku budżetowego (nowelizacja weszła w życie w styczniu 2018 r., więc w pewnym stopniu musiałaby działać wstecz, gdyby miała obejmować 2017 r.) sprawił, że gminy podeszły do sprawy w sposób systemowy, podsumowując 2018 r.
