Pracownik sezonowy w swoich uprawnieniach pracowniczych nie różni się w zasadzie niczym od pracownika nie-sezonowego. Wyjątkiem jest możliwość zawarcia z nim umowy na czas określony z wyłączeniem ograniczenia dotyczącego maksymalnie 33 miesięcy, na które można zawrzeć umowę na czas określony w liczbie maksymalnie trzech umów (wynikającego z art. 251 § 1 kodeksu pracy). Oznacza to, że ten sam pracodawca może zatrudniać pracownika do prac dorywczych i sezonowych na dłużej niż 33 miesiące i na więcej niż trzy umowy na czas określony (art. 251 § 4 pkt 2 k.p.). Takie rozwiązanie chroni pracodawców przed stałym zwiększeniem zatrudnienia (obowiązkiem utrzymania etatu) poza sezonem.
Przykład
Od kilku lat, w okresie od 1 czerwca do 30 września, Jan Kowalski otwiera w Kołobrzegu nadmorską kawiarnię. Przez ostatnie cztery lata zatrudnia w niej każdorazowo na podstawie umowy o pracę na czas określony, w charakterze kelnera, Pawła Nowaka. Umowa Pawła Nowaka zawiera informację, że przyczyną zawarcia umowy na czas określony jest sezonowy charakter działalności kawiarni. W związku z tym umowa o pracę Pawła Nowaka – mimo że jest czwartą kolejną umową na czas określony – nie przekształci się automatycznie w umowę na czas nieokreślony.
Alternatywne formy
Dwoma innymi najpopularniejszymi sposobami zatrudniania pracowników do prac dorywczych i sezonowych poza umowami o pracę na czas określony jest korzystanie z pracowników tymczasowych i różnego typu umów cywilnoprawnych.
Praca tymczasowa ma jednak swoje ustawowe ograniczenia i specyfikę [czytaj na >D7 „Alternatywą pracownicy tymczasowi"]. Z kolei z umów cywilnoprawnych trzeba korzystać rozsądnie, aby nie narazić firmy na ryzyko reklasyfikacji na umowę o pracę czy kontroli organów.
Każda z umów cywilnoprawnych ma swoją specyfikę. Umowa zlecenia lub umowa o świadczenie usług jest umową należytego starania, przy której istotny jest sposób wykonywania powierzonych zadań. Z kolei umowa o dzieło jest umową określonego rezultatu, który powinien dodatkowo odznaczać się indywidualnością, a w niektórych przypadkach nawet spełniać przesłanki dzieła autorskiego w rozumieniu odpowiednich przepisów. Na różnice między tymi umowami wskazuje m.in. wyrok SN z 18 kwietnia 2012 r. (II UK 187/11).
Przykład
Układanie i przewożenie stosów drewna wydaje się być wykonywaniem określonego dzieła. Jest to jednak praca powtarzalna i niewyróżniająca się żadnymi indywidualnymi cechami, którą sądy zakwalifikowały jako pracę na zlecenie (wyrok SN z 28 marca 2000 r., II UKN 386/9). Podobnie jest w przypadku pracy przy zbiorach owoców sezonowych.
