Wyrokiem swoim WSA przesądził w pierwszej kolejności, iż właściciel nieruchomości położonej przy drodze publicznej legitymuje się własnym interesem prawnym w skarżeniu czynności starosty powiatowego polegającej na zatwierdzeniu stałej organizacji ruchu.
Stała organizacja ruchu nie jest bowiem jedynie czynnością organizacyjno-techniczną, lecz w istocie wyznacza zasady i sposób korzystania z dróg publicznych, przez co wpływa na prawa właścicieli nieruchomości mających dostęp do tych dróg. W tej sprawie WSA słusznie uznał, iż doszło do naruszenia interesu prawnego skarżącego, skoro zatwierdzona organizacja ruchu ograniczała właściciela nieruchomości wykorzystywanej na cele użytkowe w możliwości korzystania z jego nieruchomości. Tak bowiem oceniono zmianę organizacji ruchu, polegającą na umieszczeniu znaków drogowych zakazu wjazdu na ulicę stanowiącą jedyny dostęp do nieruchomości skarżącego, która ograniczała w ocenie sądu prawa właścicielskie skarżącego, w tym również możliwość swobodnego prowadzenia przez skarżącego w tym obszarze działalności gospodarczej. Ale jednocześnie WSA wyraźnie podkreślił, że naruszony został interes prawny skarżącego jako właściciela nieruchomości przylegającej do drogi, a nie jego interes jako mieszkańca korzystającego z dróg publicznych. Sam fakt korzystania z dróg publicznych nie uzasadnia bowiem interesu prawnego niezbędnego do prawidłowego wywiedzenia skargi.
Czytaj też: Pogodzić pieszych z autami to nie jest prosta sprawa - WSA o zatwierdzeniu organizacji ruchu
Oceniając merytorycznie zarzuty dotyczące naruszenia prawa przy sporządzeniu projektu organizacji ruchu, słusznie więc wojewódzki sąd administracyjny wskazał w uzasadnieniu wyroku, że właściwą organizację ruchu stanowi zespół czynników mających bezpośredni wpływ na ruch drogowy w kontekście jego bezpieczeństwa. Realizacja celu, jakim jest bezpieczny ruch na drodze, zależy od poziomu merytorycznego projektu organizacji ruchu, a więc dokumentacji przedkładanej organowi właściwemu do jej zatwierdzenia. Uchybienia w tym zakresie uzasadniają wyeliminowanie z obrotu prawnego aktu zatwierdzającego nierzetelnie i wadliwie opracowany dokument.
Autor jest adwokatem
