Poza lokalem i na odległość
Omawiana ustawa znacząco poszerzyła katalog obowiązków informacyjnych, jakie musi spełnić przedsiębiorca wobec konsumenta w umowach zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa i na odległość. Oprócz wskazania głównych cech świadczenia, łącznej ceny lub wynagrodzenia za świadczenie oraz swoich danych identyfikujących, przedsiębiorca powinien w sposób jasny i zrozumiały poinformować konsumenta m.in. o sposobie i terminie zapłaty czy sposobie i terminie spełnienia świadczenia przez przedsiębiorcę. Ważną grupą informacji są te, które dotyczą prawa odstąpienia od umowy czy też możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń oraz zasad dostępu do tych procedur.
Obowiązek informacyjny musi zostać spełniony najpóźniej w chwili złożenia propozycji zawarcia umowy. Jest to termin, który nie może zostać przekroczony, a ciężar dowodu spełnienia tych obowiązków spoczywa na przedsiębiorcy.
W wypadku umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa przedsiębiorca ma obowiązek udzielić wszystkich obowiązkowych informacji na papierze lub, jeżeli konsument wyrazi na to zgodę, na innym trwałym nośniku (na płycie CD). Natomiast w wypadku umów zawieranych na odległość przedsiębiorca ma obowiązek udzielić takich informacji w sposób odpowiadający rodzajowi użytego środka porozumiewania się (np. zamieszczenie odpowiednich informacji w regulaminie sklepu internetowego). W ustawie zastrzeżono, że w obu przypadkach udzielone informacje powinny być czytelne i wyrażone prostym językiem.
Brak wykonania obowiązków informacyjnych rodzi sankcje. Niepoinformowanie konsumenta o opłatach dodatkowych i innych kosztach spowoduje, iż konsument nie będzie musiał ich ponosić. Ponadto niespełnienie obowiązków informacyjnych może doprowadzić również do odpowiedzialności odszkodowawczej, odpowiedzialności za wykroczenie czy nawet może zostać uznane za nieuczciwą praktykę rynkową, naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, co wiąże się z ogromnymi karami pieniężnymi.
Odstąpienie od umowy
Przedsiębiorca zobowiązany jest do poinformowania konsumenta o prawie odstąpienia od umowy, terminie i sposobie wykonania prawa odstąpienia od umowy, a także ustawowym wzorze formularza odstąpienia od umowy. Załącznikami do ustawy są wzór pouczenia o odstąpienia od umowy (załącznik nr 1) oraz wzór formularza odstąpienia od umowy (załącznik nr 2).
Nowa ustawa wydłuża termin na wykonanie prawa do odstąpienia z 10 do 14 dni, definiuje początek biegu tego terminu dla różnych rodzajów umów oraz różnych sytuacji, a nadto precyzyjnie określa skutki odstąpienia od umowy. By zachować ustawowy termin, wystarczy, aby konsument wysłał oświadczenie o odstąpieniu od umowy w terminie 14 dni od dnia jej podpisania. Może zrobić to w formie tradycyjnej, tj. listownie lub za pomocą systemu teleinformatycznego. Istotną zmianą jest również wydłużenie czasu na odstąpienie od umowy przez konsumenta, jeżeli nie został on poinformowany przez przedsiębiorcę o przysługującym mu prawie. W poprzednim stanie prawnym termin ten wynosił trzy miesiące, w nowej ustawie prawo do odstąpienia wygasa po 12 miesiącach. Termin ten może ulec skróceniu, gdy konsument zostanie poinformowany przez przedsiębiorcę o prawie odstąpienia od umowy w trakcie tych 12 miesięcy. W takim przypadku prawo do odstąpienia wygasa po 14 dniach od udzielenia konsumentowi informacji o przysługującym mu prawie.
