Grand Prix francuskiej krytyki wręczono realizatorom inscenizacji „Manru” w Opera National de Lorraine w Nancy podczas gali, jaka odbyła się w Filharmonii Paryskiej z okazji 60-lecia tego konkursu. Do pierwszego we Francji wystawienia tego utworu Ignacego Jana Paderewskiego doszło dzięki inicjatywie Marty Gardolińskiej, która od ubiegłego roku jest dyrektorką muzyczną Opery w Nancy.
Premiera „Manru” odbyła się tym teatrze 9 maja, pisaliśmy o niej wówczas w „Rz”. „Gdy emigrowałam z Polski postawiłam sobie za cel przywrócić zjawiskową muzykę polską z powrotem na międzynarodowe sceny, gdzie jest jej miejsce. Kiedy wysiłek przynosi takie owoce, czuję się spełniona” – stwierdziła Marta Gardolińska w mediach społecznościowych po otrzymaniu nagrody.
Czytaj więcej
Futurologiczny łódzki „Faust” wiele obiecuje, a mniej ostatecznie widzom oferuje, ale nazwisko reżyserki Ewy Rucińskiej warto zapamiętać.
Ten sukces to w ogromnej mierze jej zasługa. W „Manru” Marta Gardolińska ukazała całe bogactwo partytury Paderewskiego, wręcz odkryła w wielu momentach tę muzykę na nowo, jej operową melodyjność, nawiązania do folkloru, cygańskie skrzypce i cymbały, a wszystko to połączyła z prawdziwie symfonicznym rozmachem. Ten utwór stanowi wyzwanie dla orkiestry, a muzycy w Nancy pod wodzą swej dyrektorki sprawdzili się w nim znakomicie.
Inscenizacja w Nancy powstała jako koprodukcja z Operą w Halle, jest dziełem brytyjskiej reżyserki Katharina Kastening. Historię związku wiejskiej dziewczyny i Cygana Manru, inspirowaną powieścią Kraszewskiego „Chata za wsią” pokazała ona jako współczesną opowieść o dostatniej, żyjącej spokojnie społeczności, która nie chce mieć u siebie obcych. To spektakl o upadku wyidealizowanej, romantycznej miłości, która nie zapewnia szczęścia, a jedynie prowadzi do tragedii. W międzynarodowej obsadzie solistów znalazł się także polski baryton Tomasz Kumięga.
