Seriali kryminalnych powstaje dziś tak dużo, że twórcy za wszelką cenę starają się jakoś wyróżnić. Tworzą więc geniuszy zbrodni bądź wyjątkowo okrutnych morderców, wprowadzają wątki nadprzyrodzone lub stawiają na wybitnych detektywów. Posiłkują się przy tym efektownym montażem, retrospekcjami, zmianami scenerii. Tak widać dziś trzeba, by zainteresować trudnych do zadowolenia widzów.
Czytaj więcej
Seria „FIFA” towarzyszy miłośnikom gier komputerowych od lat 90. Przyszła jednak pora na pożegnanie...
Tymczasem trzyodcinkowy angielski „Portland Tower” z 2021 r. – od niedawna dostępny na HBO Max – w prosty sposób opowiada prostą historię. Oto z bloku w Londynie spada policjant wraz z nastoletnią emigrantką z Syrii. Na pozór sprawa wydaje się banalna. Dziewczyna porwała synka sąsiadki i uciekła z nim na dach. Interweniujący funkcjonariusz zdołał chłopca uratować, jednak za cenę swojego życia. Sprawie postanawia przyjrzeć się detektyw Sarah Collins (Gemma Whelan) z wydziału wewnętrznego. Bardzo szybko napotyka na opór materii. Towarzysząca zmarłemu policjantka ulatnia się, zamiast złożyć zeznania, a jego przełożony zdaje się utrudniać śledztwo. Na jaw wychodzą fakty, które stworzą pełen obraz tragedii. Może mało spektakularny, ale boleśnie prawdziwy.
„Portland Tower” pokazuje łatwość, z jaką drobne nadużycia i błędy eskalują. Sęk w tym, że to system jest źle skonstruowany, nie uwzględnia psychiki tworzących go jednostek, ich skłonności do unikania odpowiedzialności. Tym samym w jakimś stopniu pogłębia patologie. Brytyjczykom po raz kolejny udało się nakręcić nieskomplikowany serial, w ciekawy sposób pokazujący, jak skomplikowane bywa życie.
