To sedno orzeczenia Sądu Najwyższego, które wyjaśnia niezbędne warunki ważności sporządzenia testamentu ustnego. Nie jest tajemnicą, że ten ostatni w praktyce wywołuje najwięcej sporów i bywa nierzadko „naciągany” lub wręcz fałszowany.
Testamenty ustne: proste wymogi, różna praktyka
W praktyce formalne wymogi przewidziane dla testamentu ustanego są stosunkowo proste. Jeżeli istnieje obawa rychłej śmierci spadkodawcy albo wskutek szczególnych okoliczności zachowanie zwykłej formy testamentu (np. sporządzenia testamentu własnoręcznego) jest niemożliwe lub bardzo utrudnione, spadkodawca może oświadczyć ostatnią wolę ustnie przy jednoczesnej obecności co najmniej trzech świadków.
Z kolei art. 952 kodeksu cywilnego określa, jak treść takiego testamentu udokumentować.
W sprawie rozpatrywanej przez Sąd Najwyższy krewna zaskarżyła postanowienie sądów niższych instancji stwierdzające nabycie spadku przez siostrzeńca zmarłego (na podstawie testamentu ustnego).
Zarzuty swe sformułowała w skardze kasacyjnej w formie pytań: czy dla ważności testamentu ustnego ma znaczenie obecność spadkobiercy przy składaniu przez spadkodawcę oświadczenia woli i sporządzeniu testamentu ustnego? Czy obecność przy sporządzaniu testamentu ustnego osób, które nie mogą być świadkami z przyczyn wskazanych w art. 956 i 957 k.c., nie powoduje jego nieważności, nawet jeżeli osoba taka byłaby świadkiem nadliczbowym? Czy obecność osoby, dla której w testamencie została przewidziana jakakolwiek korzyść, nawet jeśli była świadkiem nadliczbowym, umożliwia stwierdzenie ważności testamentu ponad wszelką wątpliwość?