Nie mogę się zgodzić z przesadnie negatywnym obrazem polskiej dyplomacji w latach 2016–2023, czyli za rządów PiS. Dyplomacja III RP zawsze była związana z obozem partyjnym – dyplomata polemizuje z szefem służby zagranicznej.

Z rządem Jordana Bardelli w Paryżu i zwycięstwem Donalda Trumpa w USA z pewnością dojdzie do zmiany podejścia Francji do Rosji. .Jak w Unii Europejskiej można zachować konsensus w sprawie Ukrainy w obliczu możliwego przejęcia władzy przez Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen?

Część liberalnej inteligencji, w przeciwieństwie do Donalda Tuska, jest pozbawiona społecznego słuchu.

Ten protest to walka o równe prawa twórców treści z platformami na rynku cyfrowym. Odpowiadają za to politycy.

Musimy dziś określić nowy cel dla Polski, bo nasza historia nie skończyła się w 2004 r. wraz z wejściem do Unii. Młodzi chcą Polski ambitnej, stąd tak głośno o CPK. Bo to dziś się decyduje, w jakim kraju będą żyły kolejne pokolenia.

Unia Europejska powinna zaproponować Wielkiej Brytanii szerokie partnerstwo, które mogłoby wzmocnić obie strony wobec poważnych zagrożeń: imperialnej Rosji, silnych i niekoniecznie przyjaznych Europie Chin, ale też w związku z wyzwaniami migracyjnymi i klimatycznymi.

„Reparacje” to złe słowo. Przypomina o klęsce, z powodu której ma się je płacić. Nie służyło więc uzyskaniu czegokolwiek, tylko mobilizacji elektoratu. Okazało się jednak, że elektorat bardziej zmobilizowało słowo „praworządność”.

80 lat od końca II wojny światowej mamy nową wojnę w Europie: w Ukrainie. I to ta ostatnia powinna być priorytetem w naszych relacjach z Niemcami. Błędy, jakie popełnił kanclerz Olaf Scholz w Warszawie, nie powinny przekreślić bliższej współpracy.

Żaden polski rząd ani żadna partia nie ma prawa zrzec się w imieniu swoich wyborców należnych wszystkim Polakom reparacji wojennych od Niemiec. Przyjrzyjmy się, do czyich majątków trafiły zrabowane dobra naszych przodków i dla kogo harowali Polacy łowieni niczym zwierzęta w czasie łapanek. A lista jest długa.