Kompas Młodej Sztuki 2023: Najlepsi artyści XIII edycji

Pierwsza dziesiątka Kompasu Młodej Sztuki 2023 zdominowana jest przez artystki. Skupiają się na wątkach feministycznych, ekologicznych, mówią także o braku tolerancji, zrozumienia dla inności. Ich prace są o lękach, marzeniach, rozczarowaniach. Są głosem pokolenia.

Publikacja: 01.12.2023 17:00

„Możliwości”, Agata Słowak, 2020, olej na płótnie, 120 x 105 cm Marek Gardulski, Dzięki uprzejmości

„Możliwości”, Agata Słowak, 2020, olej na płótnie, 120 x 105 cm Marek Gardulski, Dzięki uprzejmości artystki i Fundacji Galerii Foksal

Foto: Marek Gardulski

Od początku istnienia, czyli od 2008 r. (z przerwą w 2021), Kompas Młodej Sztuki publikowany jest w „Rzeczpospolitej”. Najpierw powstawał co dwa lata, od 2014 co roku, co było konsekwencją rosnącego zainteresowania sztuką najnowszą.

Ranking najlepszych młodych artystów tworzą czołowe galerie sztuki współczesnej, prywatne i publiczne, w tym roku jest ich 87. Są to m.in. Bunkier Sztuki, BWA Zielona Góra, MOCAK, PGS w Sopocie, Miejski Ośrodek w Gorzowie, Galeria Bielska, CSW Łaźnia, Galeria Sztuki Wozownia, Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu, Galeria Miejska w Łodzi, Punkt Odbioru Sztuki, CSW Toruń, CSW Kronika, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Bałtycka Galeria Sztuki, MCSW Elektrownia, Centrum Rzeźby w Orońsku, Galeria EL oraz komercyjne: Galeria Starmach, Arttrakt, Artemis, Piękna Gallery, Program, Prześwit, Galeria m2, mia Art. Gallery, HOS Gallery, Beta 16, ESTA, Propaganda, ToTuart, Stolarska/Krupowicz Gallery, Krupa Gallery, Nocny Art. Patrol, Fundacja Stefana Gierowskiego, Jak zapomnieć, Serce człowieka, Galeria Wizytująca, Shefter Gallery, Biuro Wystaw itd.

Czytaj więcej

Katarzyna Karpowicz: Dyskryminacja w sztuce jest związana z modą

Jak co roku głosowali szefowie bądź właściciele galerii, profesjonaliści wysokiego szczebla – podają pięć nazwisk, ich zdaniem najlepszych artystów, jedynym ograniczeniem jest wiek, maksymalnie mogą mieć 35 lat. Kierują się ostatnimi osiągnięciami bądź uważają, że mają oni szansę odnieść sukces. Pierwszy artysta otrzymuje 5 punktów, drugi 4 itd. Suma punktów decyduje o pozycji w rankingu. Istotne są też liczba notowań oraz podział głosów na galerie publiczne i prywatne.

Warto podkreślić, że od początku istnienia rankingu czołówka KMS to faktycznie artyści liczący się w świecie sztuki. Niektórym z nich obecność na liście ułatwiła dalszy rozwój kariery.

KMS już na stałe wrósł w środowisko związane ze światem sztuki. Korzystają z niego galerie, domy aukcyjne, inwestorzy, kolekcjonerzy, artyści. Dla wielu jest podpowiedzią, jak poruszać się po tym mało transparentnym rynku, jakim jest rynek sztuki.

Najlepsi artyści Kompasu Młodej Sztuki 2023

Już od dłuższego czasu możemy zauważyć nie tylko w Polsce wzmożone zainteresowanie sztuką współczesną, szczególnie młodą. Trzeba przyznać, że od kilku lat jesteśmy świadkami wręcz wysypu młodych talentów. Najbardziej spektakularny sukces odniosła Ewa Juszkiewicz – dwukrotna zwyciężczyni KMS (2014 i 2015 r.), aktualnie związana z czołową nowojorską Gagosian Gallery. Jej surrealistyczne obrazy osiągają zawrotne kwoty – 1,5 mln dol. w 2022 w Christie’s, a w październiku 2023 r. w Polswiss Art. 2,3 mln zł.

Galerie proponują swoje usługi w zakresie tworzenia kolekcji, jest coraz więcej artystycznych konsultantów i coraz więcej aukcji sztuki najnowszej. Nie sztuką jest kupić pracę debiutanta – istotne jest mieć rozeznanie, który z nich ma szansę odnieść sukces. Obiektywnym kompendium wiedzy o tym jest unikatowy ranking najlepszych młodych artystów – Kompas Młodej Sztuki. Lista KMS to wynik głosowania 87 ekspertów wysokiego szczebla. W tym roku składa się z 226 nazwisk, biorąc pod uwagę liczbę debiutujących twórców, jest listą elitarną.

Pierwsza dziesiątka KMS 2023, w sumie jedenaście nazwisk (9. pozycja ex aequo), zdominowana jest przez artystki. Skupiają się na wątkach feministycznych, ekologicznych, mówią także o braku tolerancji, zrozumienia dla inności. Ich prace są o lękach, marzeniach, rozczarowaniach. Są głosem pokolenia. Dokonania większości wzbogacają liczne kolekcje prywatne i instytucjonalne. Są one także laureatkami prestiżowych nagród, a ceny ich niektórych prac przekraczają nawet i 100 tys. zł.

Pierwsze miejsce XIII KMS zajęła Agata Słowak, 14 galerii przyznało jej w sumie 45 punktów. Po raz pierwszy pojawiła się na 16. pozycji, zaraz po ukończeniu studiów w 2020 r. Laureatka Coming Out Najlepsze Dyplomy ASP (2019) oraz Paszportów „Polityki” 2022. Jej obrazy nawiązują do prac malarskich z minionych epok, od lat porusza tematy związane z poszukiwaniem tożsamości, z brakiem tolerancji, krytykuje też patriarchalny stosunek do kobiet. Drugą pozycję zajęła Emilia Kina (43 pkt), w poprzedniej edycji ósma. Także, chociaż w sposób bardziej zawoalowany, odnosi się do losu kobiet, odwołując się do wyjątkowych życiorysów. Jej obrazy-reliefy są trójwymiarowymi „oknami” na świat – artystka często do monochromatycznych płócien dodaje elementy sklejki. Kolejne miejsce przypadło Monice Falkus (42 pkt), od trzech lat na liście rankingu. Jej mocne, wyraziste prace, o intensywnych kolorach, są o kobietach i wszystkim, co się wiąże z jej przeżyciami. Czwarte miejsce przypadło Karolinie Jabłońskiej, już piąty raz w pierwszej dziesiątce KMS. Opowiada o emocjach, pragnieniach, niepokojach bliskich jej rówieśniczkom. Jest niezwykle czuła na krzywdę zwierząt. Kolejną (piątą) pozycję zajął Kamil Kukla, który regularnie pojawia się w Kompasie od 2015 r., w swoich surrealistycznych opowieściach pokazuje, w jakim kierunku zmierza współczesny świat, a jest to one way…

W 2023 roku największy wzrost punktacji zaliczyła Lia Kimura, polsko-japońska artystka. Awansowała z 20. pozycji (2022) na 6. Jej charakterystyczne portrety, jakby osnute mgłą, pozbawione szczegółów, oddają nastroje, rozterki i psychiczne zmagania z samym sobą. Norbert Delman (siódme miejsce), obecny w KMS od 2015 r., tworzy abstrakcyjne obiekty z MDF-u, które odnoszą się do nie zawsze łatwych relacji damsko-męskich czy społecznych. Karolina Jarzębak (pozycja ósma), laureatka Grand Prix 46. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2023, z 21. pozycji w 2021 r. przeskoczyła na 8. Jej nieustającą inspiracją pozostaje internet, który nieodwracalnie i radykalnie zmienił świat. Dziewiąte miejsce ex aequo przypadło Martynie Czech i Pawłowi Czekańskiemu. Malarka skupia się na nierównej walce, jaką nadal muszą prowadzić kobiety. Jest bezkompromisowa w swoim przekazie, także w kontekście naszego nieludzkiego traktowania zwierząt. Paweł Czekański, podobnie jak Zuzanna Golińska, która zamyka listę złotej dziesiątki, w swojej sztuce stara się zwrócić uwagę na politykę człowieka prowadzącą do katastrofy nie tylko klimatycznej. Golińska podejmuje także, podobnie jak inne artystki z pierwszej dziesiątki, wątki feministyczne oraz związane z brakiem zrozumienia dla inności.

W 2023 r. zwyciężczyni otrzyma nagrodę finansową 20 tys. zł, ufundowaną przez OmenaArt Foundation, mecenasa KMS 2023. Dla laureatek trzech pierwszych miejsc OAF ufundowała też nagrody rzeczowe – tygodniowy pobyt na Malcie (w formie rezydencji artystycznej, z ewentualnym udziałem w Malta Biennale 2024). Fundacja ta zajmuje się wszechstronnym wspieraniem wszelkich przejawów działalności artystycznej.

Natomiast dla trzech najwyżej notowanych rzeźbiarzy w XIII Kompasie Młodej Sztuki 2023 Galeria Sztuki ToTuart ufundowała nagrodę specjalną – organizację wystawy zbiorowej w głównej galerii ToTuart w Centrum Praskim Koneser w Warszawie, a także prezentację twórczości każdego z nich w Codzienniku Artystycznym, autorskim instagramowym kanale Galerii Sztuki ToTuart obserwowanym przez 50 tys. osób.

Wystawa pokonkursowa 13. KMS 2023 czynna do 12.12.2023 w Teatrze 6. piętro.

Kama Zboralska

ekspert rynku sztuki, kurator. Autorka Kompasu Młodej Sztuki oraz Kompasu Sztuki. Autorka m.in. cyklu książek „Sztuka inwestowania w Sztukę. Przewodnik po galeriach”, albumów: „Galeria (-1) Polski Komitet Olimpijski. Wystawy sztuki współczesnej 2006–2016” (2016), „101 polskich artystów współczesnych. Wybitnych, uznanych, debiutujących” (2019) oraz „Kierunek – Sztuka” (2022). Kuratorka i inicjatorka powstania Galerii (-1) Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Członkini Rady Programowej OmenaArt Foundation. Dyrektorka artystyczna Warszawskich Targów Sztuki (od 2012). Prowadzi wykłady m.in. na Wydziale Sztuki Mediów ASP w Warszawie. Członkini i stypendystka ZAiKS-u.

1. miejsce

Agata Słowak – rocznik 1994, absolwentka warszawskiej ASP

Konsekwentnie skupia się na takich kwestiach, jak wykluczenie, nietolerancja, wykorzystywanie i wyzyskiwanie kobiet. Często maluje siebie i najbliższych, wiele w jej twórczości autoopowieści. Mówi o swoich lękach, pragnieniach, emocjach. Malowanie to dla niej rodzaj autoterapii.

Artystka stara się przełamywać tabu, walczyć ze schematami postrzegania innych, często tworzy hybrydowe postacie. Nawiązuje do znanych motywów malarskich, przedstawiających ciała kobiece w renesansowych pozach, z doczepianymi członkami, co zdaniem artystki świadczy o tym, że problemy związane z ludzką płciowością nie dotyczą tylko współczesności.

Lubi żonglować znanymi motywami, które już mają znaczenie, ale kreatywnie je podważać. Chciałaby, żeby obraz był straszny, ale jednocześnie zabawny. Żeby symbolika nie była oczywista.

Agata Słowak 'Możliwości', 2020, olej na płótnie, 120 x 105 cm

Agata Słowak 'Możliwości', 2020, olej na płótnie, 120 x 105 cm

Marek Gardulski, dzięki uprzejmości artystki i Fundacji Galerii Foksal

Agata Słowak, 'Autoportret z różą', 2020, olej na płótnie, 120 x 140 cm

Agata Słowak, 'Autoportret z różą', 2020, olej na płótnie, 120 x 140 cm

Marek Gardulski, dzięki uprzejmości artystki i Fundacji Galerii Foksal

2. miejsce

Emilia Kina – rocznik 1990, absolwentka krakowskiej ASP

Charakterystyczny dla jej sztuki motyw kurtyny wiąże się z jej fascynacją renesansową koncepcją pojęcia obrazu Leona Albertiego jako okna na świat. Bezpośrednio jednak zainspirowała ją historia XIX-wiecznej pracy Gustave’a Courbeta „Początek świata”. Tamten akt – uznany za pornograficzny – zakryty zielonym, welurowym materiałem pokazywany był tylko nielicznym.

Początkowo jej prace przypominały tkaninę, później gotowe podobrazia artystka zaczęła modyfikować, tak by uzyskać efekt falowania materiału, w końcu zaczęła doklejać elementy ze sklejki. Pierwsze obrazy zdominowane beżami i szarościami miały imitować bawełnę, na której malowała.

W czasie pandemii Covid-19 powstała seria spotlightów, malowana intensywnymi kolorami. Niektóre jej wystawy przypominają projekty scenograficzne.

Emilia Kina, Bez tytułu

Emilia Kina, Bez tytułu

Dzięki uprzejmości Galerii Raster

Emilia Kina, Bez tytułu, 2021, 161 x 60 cm, 161 x 61 cm

Emilia Kina, Bez tytułu, 2021, 161 x 60 cm, 161 x 61 cm

Dzięki uprzejmości Galerii Raster

3. miejsce

Monika Falkus – rocznik 1993, absolwentka katowickiej ASP

W pierwotnej wersji „Śpiącej Królewny” – baśni XVII-wiecznego pisarza, spopularyzowanej przez braci Grimm, a później przez disneyowskie filmy – Królewicz nie obudził Księżniczki pocałunkiem, tylko ją po prostu zgwałcił. Kolejna rewelacja to fakt, że te miłe wydawałoby się delfiny to w rzeczywistości zgraja gwałcicieli. Zdaniem artystki najwyższy czas przeciwstawić się swoim katom, sytuacjom, które wydają się bez wyjścia.

W jej twórczości dominują silne, czasem skrajne emocje. Mówi też o poszukiwaniu własnej tożsamości, o miłości, o nieodgadnionej, trudnej do ujarzmienia kobiecej naturze. Uważa, że kobieta powinna być malowana przez kobietę, koniec z męskimi, wyidealizowanymi przedstawieniami.

Tworzy też wideo, którym często towarzyszą teksty, także o uczuciach.

Monika Falkus, 'Rozłożone korzenie (SEN)', 2023, olej na płótnie, 165 x 230 cm

Monika Falkus, 'Rozłożone korzenie (SEN)', 2023, olej na płótnie, 165 x 230 cm

Bartosz Górka

4. miejsce

Karolina Jabłońska rocznik 1991 – absolwentka krakowskiej ASP

Trudno obojętnie przejść obok jej obrazów. Wielkoformatowych, o neonowych kolorach, w których wszystko jest wyolbrzymione, niejednoznaczne, malowane silnymi emocjami.

Chętnie portretuje siebie. Świdrującym wzrokiem przygląda się nam, niekoniecznie z czułością. Ciemną stronę naszej psychiki pokazuje bez upiększeń – taką, jaka jest. W założeniu naiwna, dziecięca stylistyka – uproszczone grubo ciosane formy, karykaturalne sylwety – na pierwszy rzut oka przywołuje atmosferę sielanki, a przecież obracamy się w scenerii pełnej makabry. Dotyczy to również zwierząt.

Inspiruje ją plastikowa współczesność, ale odwołuje się też do mitologii i historii biblijnych, prowadzi także swoisty dialog z wybitnymi artystami oraz chętnie sięga do literatury.

5. miejsce

Kamil Kukla rocznik 1989 – absolwent krakowskiej ASP

Jego ostatnie prace są jeszcze bardziej mroczne i nie pozbawiają złudzeń co do naszej przyszłości. Globalne ocieplenie, bezsensowna wycinka drzew, makabryczne wojny, jednym słowem to, co się teraz dzieje, wygląda naprawdę słabo. Ta katastroficzna wizja przebija z większości tych prac.

W jego twórczości nadal jest wiele niedomówień i abstrakcyjnych akcentów, ale też coraz więcej figuracji. Nadal są to prace sensualne i czasem silnie erotyczne. Mimo ciepłej, przyjaznej kolorystyki są dosadne w przekazie. Z tej często drapieżnej biomorficznej scenerii wyziera spora dawka lęku i niepokoju.

Surrealistyczny świat Kamila Kukli zdecydowanie nadal nie jest przyjazny… i zmierza w jednym kierunku.

Kamil Kukla, 'POV', 2023, 180 x 140

Kamil Kukla, 'POV', 2023, 180 x 140

Mateusz Torbus

6. miejsce

Lia Kimura rocznik 1992 – absolwentka Wyższej Szkoły Viamoda w Warszawie

Artystka, choć czuje się Polką, nadal emocjonalnie, kulturowo związana jest z Japonią, z której wyjechała jako dziecko. W swojej twórczości stara się łączyć te dwa światy. Nie wyraża swoich uczuć wprost, jest introwertyczką, trochę wycofaną, trochę zagubioną.

Maluje zniekształcone kobiece twarze, pełne niepokoju, w rozpaczy, szukające bliskości. Zawiesza je w ciemnym, anonimowym tle. I choć każda praca to zupełnie inna opowieść, jej twórczość jest bardzo spójna. Bo każda z nich inspirowana jest tym, co najważniejsze – po prostu życiem pełnym napięć, trudnych decyzji.

Lubi eksperymentować kolorem, fakturą, figuracje łączy z abstrakcją.

Lia Kimura, 'Forgotten', 2021, olej na płótnie, 100 x 81 cm

Lia Kimura, 'Forgotten', 2021, olej na płótnie, 100 x 81 cm

mat.pras.

7. miejsce

Norbert Delman rocznik 1989 – absolwent warszawskiej ASP

 Istotne jest, aby rzeźbę doświadczać zmysłami, a nie poprzez opis kuratorski. Sztuka ma po prostu działać – to słowa artysty. Abstrakcyjne obiekty z MDF-u tworzy z odpadów z poprzednich prac. Zestawia ze sobą różne elementy, każdy już ze swoją „historią”, razem tworzą nową całość.

Niedopasowanie czy brak harmonii odzwierciedlają różne stany zapalne, zarówno w relacjach damsko-męskich, jak i społecznych. Wcześniej w swojej twórczości nawiązywał do sportu, kultu ciała – pracował jako ratownik i uprawiał akrobatykę. Sięgał po takie motywy jak walka, gra, rywalizacja.

Świat sportu i sztuki rządzi się podobnymi prawami.

Norbert Delman, 'Eden 3', 2021, drewno, plastik, 110 x 70 x 20 cm

Norbert Delman, 'Eden 3', 2021, drewno, plastik, 110 x 70 x 20 cm

Norbert Delman

8. miejsce (ex aequo Edyta Hul, Adam Kozicki)

– rocznik 1990, absolwentka krakowskiej ASP, laureatka Grad Prix 46. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2023

 Tkaniny „Meme Lascaux” to wyobrażenie przyszłości po „końcu świata”. Ci, co przeżyją, pragnąc odtworzyć rzeczywistość internetową w jaskiniach, będą malować memy. Jej sztuka jest głosem pokolenia, a internet nieustającą inspiracją.

Na świat patrzy przez pryzmat rodzimej Kalwarii Zebrzydowskiej. Dzieciństwo wspomina jako czas, w którym dominował smutek i osamotnienie. Uczucie „loserstwa” powróciło, gdy nie dostała się na Akademię, ale jak mówi, takie doświadczenie jest bezcenne. Bliska jest jej estetyka Tadeusza Kantora, który też tak naprawdę nigdy nie wyjechał ze swojego Wielopola Skrzyńskiego.

Jarzębak również jak mistrz sięga po przedmioty niższej rangi (sznurek, kij, łańcuch itp.), które w nowym kontekście nabierają innego znaczenia.

Karolina Jarzębak, 'Hurr Durr', 2021, instalacja artystyczna

Karolina Jarzębak, 'Hurr Durr', 2021, instalacja artystyczna

Szymon Sokołowski

9. miejsce ex aequo

Martyna Czech – rocznik 1990, absolwentka katowickiej ASP

Jako studentka wygrała prestiżowe 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień. I choć werdykt został przyjęty z dużą rezerwą, szybko zdobyła uznanie krytyki i kolekcjonerów. Jej ekspresyjna twórczość o rozpoznawalnej estetyce wyróżnia się dosadnym przekazem i konsekwencją uwiecznianych uczuć, jakie żywi wobec otoczenia.

Na ogół portretuje osoby, które zna, które niekoniecznie zapisały się pozytywnie w jej pamięci.

Każdy obraz posiada historię opartą na faktach – sporo w nich brutalności i cierpienia, jakie zadają sobie nawzajem nieraz bardzo bliscy ludzie. Od lat prowadzi działalność charytatywną na rzecz bezdomnych królików.

Paweł Czekański rocznik 1989 – absolwent wrocławskiej ASP

Troska o naszą przyszłość to główny motyw jego twórczości. Artysta zadaje pytania o rolę i miejsce jednostki we współczesnym świecie. Mamy ostatnią szansę na zatrzymanie samonapędzającej się spirali katastrof. Sugeruje, jak poprzez alternatywną wizję rozmnażania żywności rozwiązać rosnący na świecie problem głodu. W „Kamasutrze”, figury z 12 scen seksu zostały wykonane z kłosów zboża i odlane w brązie.

Chętnie posługuje się groteską i ironią. Sięgając po znane symbole i wydarzenia historyczne, przedstawia otaczające nas absurdy. Projekt NASZA, nawiązujący do Polskiej Narodowej Agencji Kosmicznej, to kartonowy model rakiety kosmicznej – kopii amerykańskiej SLS.

Artysta wyśmiewa zapędy niektórych środowisk do kreowania Polski jako mocarstwa.

mat.pras.

10. miejsce

Zuza Golińska rocznik 1990 – absolwentka warszawskiej ASP

Świat zmierza w kierunku ekologicznej katastrofy. Artystka naszą przyszłość widzi i maluje w czarnych kolorach. Już niedługo będziemy świadkami dramatycznych w skutkach zmian klimatycznych. Artystka przestrzega przed trucicielami XXI wieku, wskazuje, jak zminimalizować np. toksyczne działanie przemysłu odzieżowego. W Ukrainie w Iwano-Frankiwsku, w specyficznym miasteczku, w ramach rezydencji, wykorzystując stare ubrania, stworzyła minikolekcję.

Bacznie obserwuje też, jaki wpływ na naszą psychikę ma otaczająca nas architektura. Fascynuje ją psychologia przestrzeni. Podejmuje też tematy feministyczne i gender. W swojej twórczości często wykorzystuje tworzywa poprzemysłowe z recyklingu.

Paweł Czekański, 'Kusząca cytryna', 2021, aluminium, farba akrylowa, 46 x 45 x 38 cm

Paweł Czekański, 'Kusząca cytryna', 2021, aluminium, farba akrylowa, 46 x 45 x 38 cm

mat.pras.

No10, Paweł Czekański, 'Olimpia', 2021, aluminium, akryl, 30 x 150 x 52 cm

No10, Paweł Czekański, 'Olimpia', 2021, aluminium, akryl, 30 x 150 x 52 cm

mat.pras.

Pełną listę galerii znaleźć można na www.kompasmlodejsztuki.com.pl

Od początku istnienia, czyli od 2008 r. (z przerwą w 2021), Kompas Młodej Sztuki publikowany jest w „Rzeczpospolitej”. Najpierw powstawał co dwa lata, od 2014 co roku, co było konsekwencją rosnącego zainteresowania sztuką najnowszą.

Ranking najlepszych młodych artystów tworzą czołowe galerie sztuki współczesnej, prywatne i publiczne, w tym roku jest ich 87. Są to m.in. Bunkier Sztuki, BWA Zielona Góra, MOCAK, PGS w Sopocie, Miejski Ośrodek w Gorzowie, Galeria Bielska, CSW Łaźnia, Galeria Sztuki Wozownia, Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu, Galeria Miejska w Łodzi, Punkt Odbioru Sztuki, CSW Toruń, CSW Kronika, Galeria Sztuki im. Jana Tarasina, Bałtycka Galeria Sztuki, MCSW Elektrownia, Centrum Rzeźby w Orońsku, Galeria EL oraz komercyjne: Galeria Starmach, Arttrakt, Artemis, Piękna Gallery, Program, Prześwit, Galeria m2, mia Art. Gallery, HOS Gallery, Beta 16, ESTA, Propaganda, ToTuart, Stolarska/Krupowicz Gallery, Krupa Gallery, Nocny Art. Patrol, Fundacja Stefana Gierowskiego, Jak zapomnieć, Serce człowieka, Galeria Wizytująca, Shefter Gallery, Biuro Wystaw itd.

Pozostało 94% artykułu
Plus Minus
Grób Hubala w Inowłodzu? Hipoteza za hipotezą
Plus Minus
Kiedy będzie następna powódź w Polsce? Klimatolog odpowiada, o co musimy zadbać
Plus Minus
Filmowy „Reagan” to lukrowana laurka, ale widzowie w USA go pokochali
Plus Minus
W walce rządu z powodzią PiS kibicuje powodzi
Materiał Promocyjny
Zarządzenie samochodami w firmie to złożony proces
Plus Minus
Aleksander Hall: Polska jest nieustannie dzielona. Robi to Donald Tusk i robi to PiS