Aparat skarbowy to jeden z ważniejszych trybików w wielkiej machinie państwa. Trudno się więc dziwić, że ustawodawca dba o jego uprawnienia i wyposaża go w coraz to nowe narzędzia, zwłaszcza instrumenty prawne do ochrony interesów budżetu i sprawnego ściągania podatków. Czasami jednak tak się spieszy, że zalicza legislacyjną wpadkę, która wiąże ręce urzędnikom. Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 5 kwietnia 2024 r.
Bankowcy kontra skarbówka
Kością niezgody w sprawie było 8 tys. zł kary nałożonej na jeden z banków. A zaczęło się od tego, że w marcu 2023 r. urzędnicy fiskusa wystąpili do niego o nieodpłatne sporządzenie i przekazanie informacji w zakresie rachunków bankowych należących do jednego z klientów. Konkretnie chodziło o zestawienia obrotów i stanów na rachunkach za 2022 r., z podaniem wpływów, obciążeń i ich tytułów oraz odpowiednio ich nadawców i odbiorców. Podstawą żądania był art. 48 ust. 1 pkt 1–2 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (KAS). Fiskus wyjaśnił, że dane są mu potrzebne w związku ze wszczętym postępowaniem przygotowawczym o przestępstwo skarbowe. A na ich przygotowanie i przesłanie dał bankowi 14 dni.
Czytaj więcej
Przy wprowadzaniu reformy Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) ustawodawca zapomniał dostosować prawo bankowe do jej nowych uprawnień.
Instytucja nie paliła się do ich przekazania fiskusowi. Odpowiedziała, że zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 2 lit. e prawa bankowego bank ma obowiązek udzielenia informacji stanowiących tajemnicę bankową wyłącznie w związku m.in. z toczącym się postępowaniem o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe przeciwko osobie fizycznej będącej stroną umowy zawartej z bankiem w zakresie informacji jej dotyczących. Tymczasem z pisma urzędników skarbówki nie wynika, czy te przesłanki zostały spełnione. Dlatego bank chciał jasnego wskazania, że w sprawie zachodzą przesłanki wynikające z prawa bankowego, uprawniające do przekazania informacji żądanych przez organ finansowy.
Bank podkreślił, że prawo bankowe jest regulacją szczególną w zakresie dysponowania informacjami stanowiącymi tajemnicę bankową, który nie może być interpretowany rozszerzająco.