„Para idealna” na Netflix. Nicole Kidman zagrała Dulską

Gdyby ktoś złośliwy chciał wykpić i zaspojlerować nową produkcję Kidman – miałby do „sprzedania” tyle zwrotów akcji, ile zdarza się chyba tylko w pięciosetowym meczu siatkówki.

Lepiej wybrać rolę kibica i nagradzać kolejne suspensy okrzykami „jeszcze jeden!”, a nawet machać pomponami jak mażoretki. Kidman bowiem, jako jedna z producentek, wraz z reżyserką Susanne Bier i scenarzystką Jenną Lamią, wpisała w biografię bohaterek i bohaterów serialu tyle historii, że można nimi obdzielić połowę abonentów Netflixa (no, może w jednym bloku). To zaś blisko trzyma się profesji granej przez Kidman Greer Garrison Winbury, autorki blisko 30 powieściowych bestselerów, która z  kopciuszka stała się milionerką.

Literatura plażowa od Elin Hilderbrand

Żyjąc w pięknej, nadmorskiej willi, przygotowuje się do wesela jednego z trzech przysparzających jej kłopotów synów. Ale kto wie, czy największej afery nie wywołał jej mąż Tag (Liev Schreiber), ćmiący trawkę i pijący drineczki od rana dziedzic upadłej fortuny. Tymczasem ślub to również wizerunkowo-marketingowa przygrywka do premiery kolejnej powieści Greer. Na piękną wyspę Nantucket ściągną dziennikarze i wszystko musi być jak w bajce, czytelniczki kochają bowiem Greer za portretowanie idealnego związku. Są przekonane, że powieściowa para wzorowana jest na ulubionej celebrytce i jej mężu. Taką wersję lansuje też wydawnictwo.

Tymczasem z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciu i zanim dojdzie do wesela, przedślubną imprezę wieńczy trup w morzu, a podejrzani są wszyscy. Twórcy zadbali, żeby prowadzący śledztwo wprowadzali nas kolejnymi hipotezami w poczucie pewności i szybko zgadzali się z tezą ojca panny młodej (Eve Hewson, córka Bono z U2), że nie należy nikogo osądzać pochopnie. Ale co z tego, gdy następna teoria robi mocne wrażenie.

Czytaj więcej

Platformy streamingowe

„Those About To Die”. Serial wpycha nas w rolę widzów żądnych krwi

Anthony Hopkins jako cesarz Wespazjan ma wabić jakością w serialu „Those About To Die”, który wpycha nas, czasami, w rolę widzów żądnych krwi.

Można powiedzieć, że Kidman niczego nowego nie wymyśliła. Sprawy rodzinnych sekretów i konsekwencji, jakie uderzają w dzieci, drążyła w serialach „Małe kłamstewka” (2017), „Od nowa” (2020) i „Ekspatki” (2024). Jednak „Idealna para” jest bardziej zróżnicowana stylistycznie. Operuje aurą obyczajowej tragikomedii z obrzucaniem się weselnym tortem oraz megaskandalem na spotkaniu promocyjnym. Są też intermedia z pokręconymi jak u Davida Lyncha postaciami: polska służąca Gosia robiącą pierogi, wodzirej weselny i zwariowana Francuzka Isabel (Isabelle Adjani) zdradzają podczas przesłuchań najgorsze dziwactwa i świństwa wzorem modnych ostatnio reality show w scenerii pięknej wyspy.

Czas na przedstawienie autorki książki zaadaptowanej na serial, tylko dwa lata młodszej od Kidman Elin Hilderbrand. Wypuściła blisko 30 bestselerów – niczym Greer! – a wszystkie umieściła tam, gdzie mieszka, czyli na wyspie Nantucket w Massachusetts. Tak, tak: tam, gdzie rozgrywa się „Para idealna”. Hildebrand też ma trójkę dzieci. Rozwiodła się z mężem, a kilka lat po rozwodzie, zamiast pisać romanse, za co „The New York Times” nazwał ją „królową literatury plażowej”, opublikowała w 2018 r. pierwszy kryminał, „Parę idealną” właśnie.

Greer, udzielając wywiadu w swojej willi, nie kryje, że inspirowała się Agathą Christie, zaś każdy, kto zetknął się z jej książkami i lubi ulokowane w jednym miejscu kryminalne historie, wciągnie się w serial. Luksusowa posiadłość przypomina hotel „Biały lotos”? Wszystko już było!

Czytaj więcej

Platformy streamingowe

Maciej Stuhr nie uratował „Spadku”, a i tak jest numerem 1 na świecie

Polski film „Spadek” jest nr 1 w Polsce i na świecie wśród filmów nieanglojęzycznych na Netfliksie w minionym tygodniu (17-23 czerwca).

Gdybyśmy chcieli dać dowód polskiej megalomanii, moglibyśmy powiedzieć, że Hildebrand, pisząc książkę, inspirowała się „Moralnością pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej, która sportretowała rodzinę podporządkowaną pani domu, utrzymującej tajemnice w murach mieszkania. Zgodnie z zasadą, że rodzinne brudy pierze się w domu.

„Para idealna” i rzeczy zakazane

Rzecz w tym, że Greer zajęta pisaniem i walką o kolejne sukcesy o brudach nie chce nawet słyszeć, co dopiero o ich praniu. A zebrało się ich sporo i każdy ma za uszami: mąż, każdy z trzech synów, synowa i narzeczona. A to nie wszyscy, ponieważ w galaktyce Greer wokół majątku i sławy, jakie zdobyła, kręci się wiele, mniej lub bardziej, podejrzanych indywiduów. To pozwala uruchomić scenariuszowego rollercoastera, który podkręca emocje do końca szóstego odcinka motywami alkoholizmu, narkomanii, lekomanii, zdrady, hazardu, eutanazji i kłopotliwej ciąży.