Tak orzekł Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 23 czerwca 2015 r. (III AUa 832/14).
Przywołany wyrok zapadł w sprawie, w której płatnik nie odprowadzał składek na ubezpieczenia społeczne za osoby, z którymi miał zawarte umowy o dzieło. ZUS stwierdził jednak, że osoby te podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu. Organ rentowy podniósł, że zawarte przez nie umowy – nazwane umowami o dzieło – w rzeczywistości spełniały przesłanki umów zlecenia. Czynności podejmowane przez zainteresowanych były realizowane w ramach starannego działania, nie przynosiły konkretnego, indywidualnego rezultatu. Ubezpieczeni nie otrzymywali obniżonego wynagrodzenia za źle wykonaną pracę, nie ponosili też odpowiedzialności za wady fizyczne.
W odwołaniach od powyższych decyzji płatnik wniósł o ich zmianę w całości i orzeczenie, że zainteresowani jako osoby wykonujące umowy o dzieło nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom.
Sąd okręgowy przyznał rację ZUS, ustalając w szczególności, iż płatnik zatrudniał dodatkowe osoby na podstawie umów cywilnoprawnych w okresach zwiększonego zapotrzebowania na pracę. Osoby te wykonywały proste prace przy obróbce materiału drzewnego i nie wymagały nadzoru. Jeśli wykonywały je po raz pierwszy, kierownik zmiany je instruował. Umowy zazwyczaj były zawierane na okresy dwu-, trzy-, czterotygodniowe. Materiał i narzędzia dostarczał płatnik. Wynagrodzenie zależało od ilości wykonanej pracy.
Oceniając charakter spornych umów nazwanych przez strony „umowami o dzieło" sąd pierwszej instancji zwrócił uwagę, że ich przedmiot nie został ustalony w sposób obiektywnie weryfikowalny. Zdaniem tego sądu, brak indywidualizacji przedmiotu analizowanych umów wynika poniekąd z charakteru prac powierzonych zainteresowanym, ponieważ trudno wymagać, aby płatnik indywidualizował pracę w postaci: wyremontowania określonej liczby palet drewnianych, przygotowania 48 ton komponentów do mieszania pasz, czy wykonania określonej ilości elementów palet. W ocenie sądu czynności wykonywane przez zainteresowanych były czynnościami powtarzalnymi, wymagającymi jedynie starannego działania. Nie były to umowy rezultatu.