Han Kang otrzymała Nobla „za intensywną prozę poetycką, która konfrontuje się z historycznymi traumami i obnaża kruchość ludzkiego życia". W laudacji czytamy: „Posiada wyjątkową świadomość powiązań pomiędzy ciałem i duszą, żywymi i umarłymi, dzięki czemu w swoim poetycko-eksperymentalnym stylu stała się innowatorką współczesnej prozy”.
Han Kang, laureatka Nobla, pisała jedną książkę w Warszawie
Kang jest pierwszą laureatką literackiego Nobla z Korei Południowej, co potwierdza siłę promocji kraju poprzez kulturę (muzyka i kino). Urodziła się w 1970 r. jest więc stosunkowo młodą laureatką. W literackim świecie jest jednak szeroko znana. To zdobywczyni nagrody International Booker Prize za powieść „Wegetarianka”.
Noblistka pochodzi ze środowiska pisarskiego, jej ojciec jest uznanym powieściopisarzem. To Han Seung-won. Jej brat Han Dong Rim jest również pisarzem.
W Polsce wydano także powieści „Nie mówię żegnaj” (tłum. Justyna Najbar-Miller, W.A.B.), „Biała elegia” (tłum. Justyna Najbar-Miller, W.A.B.) i „Nadchodzi chłopiec” (Justyna Najbar-Miller, W.A.B.).
„Biała elegia” to powieść, którą napisała w dużej części podczas zimowego pobytu w Warszawie. Inna niż wszystkie i najbardziej osobista w dorobku autorki. Tematem przewodnim jest biel. To książka o żałobie, odrodzeniu i wytrwałości ludzkiego ducha. Oszałamiające badanie kruchości, piękna i obcości życia.
