Egzamin na aplikacje prawnicze: pytania z prawa rodzinnego

Co roku kandydaci na adwokatów i radców muszą odpowiadać na pytania dotyczące spraw rodzinnych.

Publikacja: 16.07.2015 09:07

Foto: Fotorzepa, Krzysztof Skłodkowski

W ramach akcji przygotowania do egzaminu wstępnego na aplikacje prawnicze, który odbędzie się 26 września, przedstawiamy kolejny pakiet ćwiczeń przygotowanych przez wydawnictwo C.H. Beck. Tym razem dotyczą prawa rodzinnego.

Pożycie małżeńskie i pozamałżeńskie

Jedną z głównych instytucji prawa rodzinnego jest małżeństwo. Zgodnie z art. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zostaje zawarte po łącznym spełnieniu przesłanek:

1) różnica płci,

2) jednoczesna obecność przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego lub osobą duchowną,

3) zgodne oświadczenia,

4) sporządzenie aktu małżeństwa przez kierownika USC.

Uwaga! Brak którejkolwiek z wymienionych przesłanek sprawia, że w świetle polskiego prawa związek małżeński w ogóle nie został zawarty (nigdy nie zaistniał), a pożycie między nupturientami jest pożyciem pozamałżeńskim.

PYTANIE: Oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński:

A. nigdy nie może być złożone przez pełnomocnika,

B. może zostać złożone przez pełnomocnika za zezwoleniem sądu,

C. może być złożone przez pełnomocnika w razie niebezpieczeństwa grożącego życiu mocodawcy, nawet bez zezwolenia sądu.

Odp. B (art. 6 k.r.o.)

PYTANIE: Unieważnienia małżeństwa z powodu stosunku przysposobienia między małżonkami może żądać:

A. tylko każdy z małżonków,

B. każdy z małżonków i prokurator,

C. każdy z małżonków, prokurator oraz każdy, kto ma w tym interes prawny.

Odp. B (art. 15 § 2 i art. 22 k.r.o.)

Ustanie więzi

Rozwód polega na ustaniu małżeństwa na skutek rozwiązania go przez sąd na wniosek, który może zgłosić każde z małżonków (art. 56 k.r.o.).

Sąd orzeknie rozwód, jeśli nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia (ustanie więzi uczuciowych, gospodarczych i pożycia intymnego) oraz jeśli nie wystąpi jedna z tzw. negatywnych przesłanek orzeczenia rozwodu.

PYTANIE: W wyroku orzekającym rozwód sąd nigdy nie orzeka o:

A. władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem,

B. sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania,

C. nazwiskach, jakie będą nosić małżonkowie po rozwiązaniu małżeństwa.

Odp. C (art. 58 w zw. z art. 59 k.r.o.)

Krewni drugiego stopnia

Rozróżniamy:

1) pokrewieństwo w linii prostej łączące osoby, które pochodzą bezpośrednio lub pośrednio jedna od drugiej (np. pradziadek, dziadek, ojciec, syn, wnuk, prawnuk itd.) oraz

2) pokrewieństwo w linii bocznej łączące osoby, które nie pochodzą od siebie, lecz mają wspólnego przodka (rodzeństwo, kuzynostwo, dalsze kuzynostwo itd.).

Uwaga! Pokrewieństwo mierzy się w stopniach. Stopień pokrewieństwa określa się według liczby urodzeń, wskutek których powstało pokrewieństwo (art. 61

7

§ 2 k.r.o.).

Stopień pokrewieństwa w linii prostej równy jest liczbie pokoleń dzielących dane osoby (ojciec i syn są krewnymi pierwszego stopnia, pradziadek i prawnuk spokrewnieni są w stopniu trzecim). Zgodnie z art. 61

7

§ 1 zd. 1 k.r.o. krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Krewni w linii prostej mogą być krewnymi wstępnymi, jeżeli są starsi od osoby, wobec której ustalamy pokrewieństwo, lub też krewnymi zstępnymi, jeżeli są od niej młodsi.

Stopień pokrewieństwa w linii bocznej równy jest natomiast liczbie urodzeń potrzebnych do zaistnienia osób, których koligację opisujemy (dlatego rodzeństwo to krewni drugiego stopnia w linii bocznej, gdyż do zaistnienia tego pokrewieństwa konieczne były dwa urodzenia, tj. każdego z nich).

Zgodnie z art. 61

7

§ 1 zd. 2 k.r.o. krewnymi w linii bocznej są osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.

PYTANIE: Krewnymi w linii bocznej są wyłącznie osoby, które:

A. pochodzą od wspólnego przodka,

B. pochodzą od wspólnego przodka; krewni w linii prostej mogą być również krewnymi w linii bocznej,

C. pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.

Odp. C (art. 61

7

§ 1 k.r.o.)

Matka jest pewna

Najczęściej nie ma wątpliwości co do pochodzenia dziecka od określonej matki (mater semper certa est – matka zawsze jest pewna). Zgodnie z art. 61

9

k.r.o. matką dziecka jest kobieta, która je urodziła.

Kierownik USC zarejestruje więc jako matkę dziecka kobietę, o której poweźmie niebudzącą wątpliwości informację, że to właśnie ona urodziła dziecko. Formalnie o macierzyństwie rozstrzyga zatem wpis do aktu urodzenia dziecka dokonany na podstawie zgłoszenia do odpowiedniego USC. Zgłoszenie to powinno nastąpić w ciągu 21 dni od dnia sporządzenia karty urodzenia (trzech dni, jeżeli dziecko urodziło się martwe) (art. 55 ust. 1 p.o.a.s.c.). Kartę urodzenia sporządza podmiot wykonujący działalność leczniczą i w terminie trzech dni od sporządzenia przekazuje ją kierownikowi USC właściwemu do sporządzenia aktu urodzenia (art. 53 i 54 PrASC).

Z chwilą sporządzenia aktu urodzenia dziecka kobieta wpisana w nim jako matka jest nią w świetle prawa, a akt ten stanowi wyłączny dowód jej macierzyństwa.

Uwaga! Matka nie może wytoczyć powództwa o ustalenie macierzyństwa po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.

PYTANIE: Matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa swego męża:

A. przeciwko mężowi i dziecku w ciągu sześciu miesięcy od urodzenia dziecka,

B. wyłącznie przeciwko mężowi w ciągu roku od urodzenia dziecka,

C. przeciwko mężowi, nie później niż w ciągu trzech lat od osiągnięcia pełnoletności przez dziecko.

Odp. A (art. 69 k.r.o.)

Alimenty nie tylko dla dzieci

Obowiązek alimentacyjny jest treścią stosunku prawnego o charakterze zobowiązaniowym łączącego wierzyciela alimentacyjnego z jego dłużnikiem. Jako obowiązek rodzinnoprawny alimenty polegają na dostarczaniu środków utrzymania, także w miarę potrzeby środków wychowawczych, obciążając zasadniczo krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo (art. 128 k.r.o.).

Ważne! Roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem trzech lat (art. 137 § 1 k.r.o.).

Istnienie i zakres obowiązków alimentacyjnych uregulowano w sposób bezwzględnie obowiązujący – powstają one z mocy prawa, o ile wystąpią określone prawem przesłanki.

Jedną z najistotniejszych cech obowiązków alimentacyjnych jest także ich ściśle osobisty charakter. Nie można bowiem przenieść tych uprawnień i obowiązków na inną osobę, nie przechodzą też one na spadkobierców.

Uwaga! Nie są obowiązkami alimentacyjnymi obowiązki dostarczania środków utrzymania wynikające z:

1) umów cywilnoprawnych (renta, dożywocie) lub

2) czynów niedozwolonych na podstawie art. 446 § 2 k.c.

PYTANIE: Obowiązek alimentacyjny obciąża:

A. wstępnych przed zstępnymi, a zstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi,

B. zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi,

C. wstępnych przed zstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

Odp. B (art. 129 § 1 k.r.o.)

Opiekun czy kurator

Opieka jest to instytucja prawna, której celem jest zapewnienie pieczy oraz reprezentacji nad osobami i majątkiem małoletnich, którzy nie pozostają pod władzą rodzicielską, a także pełnoletnimi ubezwłasnowolnionymi całkowicie (art. 145 i nast. k.r.o.).

PYTANIE: Objęcie opieki nad małoletnim następuje przez:

A. wydanie przez sąd opiekuńczy orzeczenia w przedmiocie ustanowienia opiekuna,

B. uprawomocnienie się orzeczenia wydanego przez sąd opiekuńczy w przedmiocie ustanowienia opiekuna,

C. złożenie przyrzeczenia przez opiekuna przed sądem opiekuńczym.

Odp. C (art. 153 k.r.o.)

Kuratela jest to instytucja pełniąca funkcje zbliżone do opieki, jej celem jest jednak zapewnienie pieczy nie tyle nad osobą, co nad majątkiem podopiecznego. Z tego powodu kuratela jest instytucją szerszą i zasadniczo mniej trwałą (art. 178 i nast. k.r.o.).

PYTANIE: W wypadku, gdy pełnomocnik nieobecnego nie może wykonywać swoich czynności albo gdy je wykonuje nienależycie, ustanawia się:

A. opiekuna,

B. zarządcę,

C. kuratora.

Odp. C (art. 184 § 1 k.r.o.)

Źródło: K. Czajkowska-Matosiuk, Aplikacje prawnicze w pytaniach i odpowiedziach, t. 1, C.H. Beck 2015.

Z czego się uczyć

1. M. Stepaniuk, Aplikacja adwokacka. Pytania, odpowiedzi, tabele, wyd. C.H.Beck

2. A. Heliosz, Aplikacja od ogółu do szczegółu. Akty normatywne w pigułce, wyd. C.H.Beck

3. K. Czajkowska-Matosiuk, Aplikacje prawnicze w pytaniach i odpowiedziach, tom 1–2, wyd. C.H.Beck

4. J. Ablewicz, A. Gacka-Asiewicz, Terminy ustawowe cywilne i karne, wyd. C.H.Beck

5. A. Heliosz, Ustawy dodatkowe – Aplikacja komornicza i notarialna, wyd. C.H.Beck

6. Teksty ustaw. Egzaminy. Aplikacje radcowska i adwokacka, tom 1–3, wyd. C.H.Beck

W ramach akcji przygotowania do egzaminu wstępnego na aplikacje prawnicze, który odbędzie się 26 września, przedstawiamy kolejny pakiet ćwiczeń przygotowanych przez wydawnictwo C.H. Beck. Tym razem dotyczą prawa rodzinnego.

Pożycie małżeńskie i pozamałżeńskie

Pozostało 97% artykułu
Sądy i trybunały
Po co psuć świeżą krew, czyli ostatni tegoroczni absolwenci KSSiP wciąż na lodzie
Nieruchomości
Uchwała wspólnoty musi mieć poparcie większości. Ważne rozstrzygnięcie SN
Edukacja i wychowanie
Ferie zimowe 2025 później niż zazwyczaj. Oto terminy dla wszystkich województw
Praca, Emerytury i renty
Ile trzeba zarabiać, żeby na konto trafiło 5000 zł
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Prawo karne
Śmierć nastolatek w escape roomie. Jest wyrok