Neutralność klimatyczna, gospodarka niskoemisyjna, odnawialne źródła energii, gospodarka obiegu zamkniętego, ślad węglowy, sprawiedliwa transformacja – te hasła coraz częściej przewijają się w debacie publicznej w Polsce. Dyskusja o ochronie planety dla przyszłych pokoleń i myślenie o polityce klimatycznej jako narzędziu realizacji dobra wspólnego angażuje coraz szersze kręgi społeczne – to wyraźny mandat dla polityków i decydentów.
Dewizą dobrej polityki, a więc i dobrej polityki klimatycznej, są odpowiedzialne decyzje. Odpowiedzialne, a więc podejmowane z myślą o długofalowym interesie obywateli, przemyślane, oparte na rzetelnych badaniach i scenariuszach, a przede wszystkim uwzględniające społeczne koszty zmian.
Polska jest aktywnym uczestnikiem międzynarodowej debaty klimatycznej i negocjacji klimatycznych. Cztery razy pełniliśmy funkcję prezydencji globalnych negocjacji klimatycznych toczących się pod auspicjami ONZ (UNFCCC). Wystarczy przypomnieć ogromny sukces COP24 w Katowicach, kiedy wraz z partnerami z całego świata doprowadziliśmy do przyjęcia pakietu katowickiego (Katowice Rulebook) będącego pełną operacjonalizacją założeń porozumienia paryskiego.
Cel osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. to zobowiązanie na miarę dalekosiężnych ambicji Unii Europejskiej. Bez Polski, piątego co do wielkości kraju UE, jego realizacja będzie mocno utrudniona, wręcz niemożliwa, zwłaszcza po opuszczeniu Wspólnoty przez Wielką Brytanię. Polska chce kontynuować konstruktywną dyskusję o przyszłości polityki klimatycznej UE. Na bazie tej dyskusji i wypracowanego w jej wyniku przemyślanego, odpowiedzialnego planu działania chcemy transformować swoją gospodarkę w kierunku neutralności klimatycznej.
Trudne dziedzictwo
Jako odpowiedzialny partner mamy oczywiście obawy i świadomość złożoności problemu. Wynika to w dużej mierze z modelu gospodarczego, jaki Polsce narzucono w wyniku wymuszonego oderwania od wspólnoty Zachodu po II wojnie światowej. Ekonomiczna i polityczna zależność od ZSRR ukształtowała model naszej gospodarki, którego zmiana wymaga czasu i dużych inwestycji. Polska po 1989 r. i odzyskaniu wolności przeszła fundamentalną zmianę. Można powiedzieć, że my wiemy, czym jest transformacja, bo sami ją niedawno przechodziliśmy.