Podsumowując jeden z wrześniowych tygodni mojego życia, zorientowałem się, że był on wypełniony spotkaniami, dyskusjami i ogólnie wielką liczbą interakcji z innymi ludźmi. Dodatkowo, spotkania te miały bardzo różny ciężar gatunkowy – od rocznicowego spotkania absolwentów mojego liceum ogólnokształcącego po (również rocznicowe) spotkanie z kilkoma bohaterami transformacji z 1989 r.
To ostatnie spotkanie odbyło się równo 35 lat po powołaniu rządu Tadeusza Mazowieckiego, a ja miałem okazję zobaczyć na żywo ludzi oglądanych dotychczas na ekranie telewizora czy na kartach podręczników do historii. Dla mnie to jedno z ważniejszych przeżyć w ostatnim czasie.
Czytaj więcej
O tym, jak można przygotowywać grunt pod jedynie słuszną ocenę zmian w sądownictwie.
12 września 2024 r. miałem również zaszczyt spotkać się z przedstawicielami Komisji Weneckiej podczas ich roboczej wizyty w Polsce. Tym razem organ konsultacyjny Rady Europy zajmował się projektem ustawy o zmianie ustawy – Prawo o prokuraturze i innych ustaw, a przede wszystkim kwestią rozdzielenia funkcji prokuratora generalnego i ministra sprawiedliwości.
Terminarz pięcioosobowej delegacji Komisji wypełniony był podczas polskiej wizyty spotkaniami od rana do wieczora. Wysłuchanie przedstawicieli organizacji pozarządowych, w którym uczestniczyłem, zaczęło się o 8:30 w sali konferencyjnej jednego z warszawskich hoteli.
