Monitoring wizyjny, określany również jako telewizja przemysłowa CCTV, nie może ingerować w prywatność osób trzecich, w tym sąsiadów. Prywatność jest bowiem uznawana za jedno z dóbr osobistych każdego człowieka. Jakie zasady obowiązują osoby decydujące się na instalację kamer wokół swojego domu?
Monitoring a RODO - co mówią przepisy?
Z art. 2 ust. 2 lit. c RODO wynika, że rozporządzenie nie ma zastosowania do przetwarzania danych osobowych przez osobę fizyczną w ramach czynności o czysto osobistym lub domowym charakterze. Oznacza to, że jeśli monitoring nie wykracza poza prywatną posesję i jest montowany do użytku przydomowego, jego instalacja nie podlega ograniczeniom. Jeśli jednak monitoring byłby używany w związku z prowadzoną działalnością zawodową lub zarobkową, RODO znajduje już zastosowanie, a właściciel kamery jest administratorem danych osobowych.
Co jeśli obszar monitoringu obejmuje posesję sąsiada? W takim przypadku mamy do czynienia z ingerencją w prywatność osoby trzeciej. Istnieje bowiem ryzyko, że kamera zarejestruje wizerunek sąsiada oraz innych osób przebywających na jego działce. Chcąc zagłębić się w te kwestie, można sięgnąć do wytycznych Europejskiej Rady Ochrony Danych w sprawie przetwarzania danych osobowych za pomocą urządzeń wideo.
Czytaj więcej
Zalanie mieszkania to jedna z częstszych awarii zdarzających się w blokach. Przyczyn może być kilka i nie zawsze jest to wina sąsiada z dołu. Warto wiedzieć, co robić w takiej sytuacji.
W wersji 2.0 przyjętej 29 stycznia 2020 roku (wytyczne 3/2019) w rozdziale 2.3 dotyczącym wyjątku domowego i osobistego w punkcie 13. czytamy, że „urządzenia wideo działające na prywatnej posiadłości danej osoby, mogą być objęte wyjątkiem domowym i osobistym”. Jednocześnie w punkcie 12. znajduje się informacja, że „jeżeli system monitoringu wizyjnego, w zakresie, w jakim obejmuje on ciągłe nagrywanie i przechowywanie danych osobowych i rozciąga się choćby częściowo na przestrzeń publiczną i tym samym jest skierowany poza sferę prywatną osoby dokonującej w ten sposób przetwarzania danych, o tyle nie powinien on być rozumiany jako czynność o czysto »osobistym lub domowym charakterze« w rozumieniu art. 3 ust. 2 tiret drugie dyrektywy 95/46”.