Zainteresowani zakupem Gamratu oprócz Lentexu, firm LERG S.A.oraz Gerflor S.A.S., były: Investor Leveraged Buy Out Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Aktywów Niepublicznych - Dom Inwestycyjny Investors S.A., oraz Highlander Partners.

Prywatyzacja Gamratu ma umoźliwić spółce pozyskanie środków finansowych na rozwój i wdrożenie nowych technologii. Gamrat, firma z 70-letnią tradycją, jest liderem w przetwórstwie tworzyw sztucznych. Wytwarza m.in. wykładziny, systemy rurowe, okładziny ścienne oraz węże i przewody elastyczne. Zatrudnia prawie 900 osób. Poprzednie podejście do prywatyzacji spółki, zaczęte w 2003 r., zakończyło się fiaskiem dwa lata póżniej. Wówczas w walce o Gamrat uczestniczyło trzech chętnych: Janusz Słabik – główny właściciel spółki CELL-FAST, Zakłady Chemiczne i Tworzyw Sztucznych Boryszew oraz Anwil.

Zwycięzcą okazał się wówczas Janusz Słabik, właściciel spółki Cell-Fast z Krosna, jeden z krajowych potentatów w produkcji węży ogrodowych. Kupił ponad 70 proc. akcji za 17,5 mln zł. Warunkiem ostatecznego przejęcia zakładu był zapis w umowie, że część wojskowa, czyli Zakład Produkcji Specjalnej, zostanie wyłączona z majątku Gamratu i wniesiona do PHZ Bumar. Wyłączenie miało nastąpić w ciągu roku. Ministerstwo Skarbu Państwa poinformowało jednak, że nastąpiło rozwiązanie umowy z powodu niespełnienia tzw. warunków zawieszających. Bumar i Gamrat nie porozumieli się co do ceny przejęcia części wojskowej. W efekcie prywatyzacji 15 proc.akcji ma trafić nieodpłatnie do ok. 3500 obecnych i byłych pracowników firmy.