Polska zapłaci za podsłuchiwanie żony byłego ministra Kaczmarka

Państwo, które zezwala na podsłuchiwanie i wykorzystywanie zebranych w ten sposób materiałów, powinno też umożliwić obywatelom walkę o dobre imię. Unaocznił to niedawny wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ws. podsłuchiwania rozmów Honoraty Kaczmarek przy okazji inwigilacji jej męża.

Afera gruntowa

Nagranie z jej podsłuchanej rozmowy, pozwalające na identyfikację, zostały ujawnione podczas konferencji prokuratury, zorganizowanej w związku z jednym z wątków tzw. afery gruntowej.

Jak przypomina reprezentujący ją adwokat, dr Artur Pietryka z kancelarii Wardyński i Wspólnicy, w czasie, gdy podsłuchiwano jego klientkę nie pełniła ona żadnej funkcji publicznej. Zaś dane z podsłuchów założonych jej i mężowi posłużyć miały – jak dodaje - w śledztwie dotyczącym ujawnienia informacji z akcji CBA, których wyciek uniemożliwił doprowadzenie do końca prowokacji, przygotowanej w ramach „afery gruntowej”.

Czytaj więcej

Sądy i trybunały

Sędzia Igor Tuleya: Możliwe, że zgodziłem się na Pegasusa

To bardzo prawdopodobne, że wydałem zgodę na użycie Pegasusa bez świadomości, jaki system będzie stosowany. Czuję się wykorzystany – mówi sędzia Igor Tuleya.

Wybuchła ona w lipcu 2007 r., kiedy to powołujący się na rzekome wpływy w ministerstwie rolnictwa Piotr R. i Andrzej K. domagać mieli się łapówki za przekształcenie mazurskich gruntów z rolnych na budowlane. W akcji prowokacyjnej, która miała na celu obnażenie tego mechanizmu, uczestniczyli agenci Centralne Biuro Antykorupcyjne. Została ona jednak przerwana na skutek rzekomego przecieku.

-Ponieważ śledztwo dotyczące wycieku zostało umorzone, wydawało się oczywiste, że zebrane w jego trakcie materiały nie będą już nigdzie i żaden sposób wykorzystywane, zaś jako te pochodzące ze śledztwa objętego tajemnicą będą należycie chronione – wyjaśnia dr Pietryka. I dodaje, że materiały z podsłuchów są z zasady informacją niejawną, więc tym bardziej muszę być strzeżone.

Jak relacjonuje, o tym, że rozmowy były nagrywane Honorata Kaczmarek dowiedziała się podczas konferencji. Informacje miały trafić też do mediów.

Bez żadnej kontroli

Zdaniem mecenasa nad przechowywaniem i udostępnianiem materiałów nie było kontroli, zaś sama zainteresowana nie miała możliwości złożenia skutecznej skargi z żądaniem ich zniszczenia. - Znalazła się w sytuacji, w której żaden środek prawny nie był skuteczny, co też stało się clue złożonej - dzięki wsparciu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka - skargi do Strasburga – relacjonuje adwokat.

I wskazuje, że Trybunał potwierdził, iż „państwo nie dołożyło żadnych starań, aby zabezpieczyć jej – jako osoby postronnej – interesy”. - A przecież - mimo że nie toczyło się przeciwko niej żadne postępowanie - nie było powodów, aby ją inwigilować – zauważa.

Zdaniem mecenasa, przypadek żony ministra to przykład na to, że dotknięty jakąkolwiek formą inwigilacji przez służby nie ma skutecznych instrumentów, które umożliwiłyby mu walkę o swoje prawa i dobre imię.

- Ta sprawa pokazuje, że w obliczu inwigilacji przez służby, obywatele są bezradni – ocenia Artur Pietryka. - Moim zdaniem wykonanie wyroku strasburskiego musi przejawiać się w zapewnieniu obywatelom możliwości dochodzenia praw naruszonych inwigilacją, np. poprzez wprowadzenie gwarancji zniszczenia takich materiałów i obowiązku informowania jednostki o tym, że była inwigilowana – precyzuje. Zauważa, że służby i prokuratura inwigilują na różne sposoby, a sądy na takie działania się zgadzają. - Mam wrażenie, że sytuacja w tym zakresie, mimo długoletnich dyskusji nad potrzebą zmian, nie ulega poprawie – konkluduje.