Kryzys izraelsko-libański z 2006 roku był konfliktem zbrojnym między Izraelem a libańskim Hezbollahem. Trwał 33 dni – od 12 lipca do 14 sierpnia, a działania zbrojne prowadzone były na terenie północnego Izraela i południowego Libanu. W Izraelu konflikt ten nazywany jest II wojną libańską, natomiast w Libanie – wojną lipcową.
Początek kryzysu izraelsko-libańskiego: Incydent w Zarit-Szetula
Izrael i Liban prowadzą ze sobą walki – z przerwami – od czasu pierwszej wojny izraelsko-arabskiej w latach 1948-1949. Kolejnym konfliktem była I wojna libańska z lat 1982-1985. Izrael i Liban dotychczas nie podpisały traktatu pokojowego.
Rankiem 12 lipca 2006 roku rozpoczął się kolejny konflikt izraelsko-libański. Hezbollah wystrzelił wówczas kilkanaście rakiet w kierunku izraelskich miast nadgranicznych. Pod osłoną ostrzału jego bojownicy przekroczyli tzw. Niebieską Linię wyznaczającą granicę izraelsko-libańską wytyczoną w 2000 roku przez ONZ. Następnie zaatakowali rakietami przeciwczołgowymi dwa opancerzone samochody izraelskiego patrolu Sił Obrony Izraela (IDF, izraelska armia), w których jechało łącznie siedmiu izraelskich żołnierzy. Dwóch z nich bojownicy Hezbollahu porwali i wywieźli do Libanu, kolejnych dwóch ranili, a trzech zabili. Kolejnych pięciu izraelskich żołnierzy zginęło w czasie – zakończonej klęską – próby odbicia zakładników. Wydarzenia te nazywane są incydentem w Zarit-Szetula od nazwy miejsc, w których do nich doszło.
Czytaj więcej
Od 1978 roku siły pokojowe ONZ stacjonują wzdłuż południowej granicy Libanu z Izraelem w ramach misji UNIFIL (Tymczasowe Siły Zbrojne ONZ w Libanie). Siły te nie były jednak w stanie przeciwdziałać konfliktom zbrojnym w Libanie, ani obecności zbrojnych formacji Hezbollahu na południu kraju.
