Nie czas na małostkowość - Polsce grożą straty

Kreml stał się partnerem.

Aktualizacja: 22.05.2018 18:47 Publikacja: 22.05.2018 18:09

Nie czas na małostkowość - Polsce grożą straty

Foto: AFP

Z południa i zachodu powiało ociepleniem. Nie dla nas jednak, lecz dla Rosji, a każdy taki zefirek powinien wzbudzać w Polakach czujność. Dwa z trzech czołowych państw UE (nie licząc opuszczającej Wspólnotę Wielkiej Brytanii), czyli Włochy i Niemcy, nie dzielą już polskich obaw wobec Kremla. Więcej, chcą widzieć w nim normalnego partnera do robienia interesów, a nie bandziora terroryzującego Stary Kontynent.

Polska tymczasem praktycznie nie ma narzędzi, by przeciwdziałać temu trendowi, bo w Unii straciliśmy moc przekonywania do swoich racji. W takiej sytuacji moglibyśmy postawić jednoznacznie na Waszyngton, ale i tam nie mamy już specjalnego posłuchu. W dodatku musiałoby się to odbyć kosztem relacji z naszymi partnerami z UE, bo administracja Donalda Trumpa oraz Unia idą na zwarcie. Pootwieraliśmy zbyt wiele frontów w mało istotnych sprawach i teraz, kiedy potrzeba nam możnych sojuszników, dużo trudniej będzie zjednać sobie ich wsparcie.

Słowo „partner” w stosunku do Rosji wybrzmiało niemal jednocześnie w niemieckich i włoskich ustach. Wypowiedziała je kanclerz Angela Merkel, odwiedzając Putina w Soczi, oraz liderzy włoskich partii Ligii Północnej i Ruchu Pięciu Gwiazd w swojej umowie koalicyjnej. Włosi okazali większą szczerość – chcą wprost zniesienia unijnych sankcji nałożonych na Rosję za okupację Krymu. Niemcy wolą zachować dyplomatyczny dystans i opowiadają się wprawdzie za ich utrzymaniem, ale rozpoczęli właśnie budowę swojej części gazociągu Nord Stream 2, nie oglądając się na bałtyckie, polskie, ukraińskie i amerykańskie protesty.

Takie nastawienie do kwestii rosyjskiej nie jest bynajmniej jakąś aberracją rządzących (Merkel) lub przymierzających się do rządzenia (dwie włoskie partie), ale wypadkową nastrojów społecznych. Przy okazji wizyty kanclerz w Soczi niemiecka telewizja ZDF opublikowała sondaż, z którego wynika, że aż 36 proc. badanych Niemców uważa Rosję za wiarygodnego partnera, a tylko 14 proc. mówi to samo o Stanach Zjednoczonych. We Włoszech jest jeszcze gorzej. Kiedy dołożymy do tego sprzyjające Rosji nastroje na Węgrzech, Słowacji, w Austrii, Czechach, okazuje się, że – pomijając niezbyt ludną Szwecję i wychodzącą z Unii Brytanię – największym „rusofobem” w UE jest… rządzona przez Macrona Francja.

Obecnie, bez wątpliwości, Stany Zjednoczone pozostają największą siłą Zachodu zachowującą zdrowy stosunek do poczynań Moskwy. Powrót wojsk amerykańskich do Europy, szczególnie rozmieszczenie ich na wschodniej flance NATO, odtworzenie rozformowanej w 2011 r. II Floty, która ma bronić północnego Atlantyku, wreszcie twarda postawa wobec Nord Stream 2, są tego najlepszym dowodem.

Niestety, uniliteralizm prezydenta Trumpa godzi w sojusz Europy z USA. Groźba nałożenia ceł na unijne towary, a ostatnio także uderzenia w przedsiębiorstwa europejskie handlujące z Iranem, które mają jednocześnie interesy w Stanach Zjednoczonych, podsyca antyamerykańskie sentymenty i stawia obie potęgi Zachodu na kursie konfrontacyjnym. Ten konflikt jest bardzo na rękę Rosji, nic dziwnego, że go wykorzystuje. Choćby w Soczi, Putin i Merkel mówili w sprawie Iranu jednym głosem w opozycji do Waszyngtonu.

Z drugiej strony jednak tylko Ameryka może teraz powstrzymać budowę Nord Stream 2 poprzez nałożenie sankcji na realizujące ten projekt firmy europejskie, powinniśmy więc stać z nią ramię w ramię.

Zaczęły mleć wielkie młyny polityki globalnej, a ich urobek wkrótce odczujemy. Nie dość, że Polska jest zagrożona przez Rosję, to jeszcze znalazła się pomiędzy interesami czołowych państw UE i Ameryką. Geopolityczna mądrość każe nam mieć po swojej stronie i jednych, i drugich, ale jak skutecznie manewrować pomiędzy wielkimi, gdy nasz repertuar możliwości sami wydrenowaliśmy, wdając się w niepotrzebne spory?

Wyciszajmy zatem co prędzej wszelkie konflikty z UE i USA, by w ogóle wrócić do poważnej gry. Nadszedł bowiem czas przemian i można naprawdę dużo stracić. To nie najlepszy moment na małostkowość.

Autor jest dyrektorem ds. strategii Warsaw Enterprise Institute. Artykuł oddaje jego prywatne poglądy.

Z południa i zachodu powiało ociepleniem. Nie dla nas jednak, lecz dla Rosji, a każdy taki zefirek powinien wzbudzać w Polakach czujność. Dwa z trzech czołowych państw UE (nie licząc opuszczającej Wspólnotę Wielkiej Brytanii), czyli Włochy i Niemcy, nie dzielą już polskich obaw wobec Kremla. Więcej, chcą widzieć w nim normalnego partnera do robienia interesów, a nie bandziora terroryzującego Stary Kontynent.

Polska tymczasem praktycznie nie ma narzędzi, by przeciwdziałać temu trendowi, bo w Unii straciliśmy moc przekonywania do swoich racji. W takiej sytuacji moglibyśmy postawić jednoznacznie na Waszyngton, ale i tam nie mamy już specjalnego posłuchu. W dodatku musiałoby się to odbyć kosztem relacji z naszymi partnerami z UE, bo administracja Donalda Trumpa oraz Unia idą na zwarcie. Pootwieraliśmy zbyt wiele frontów w mało istotnych sprawach i teraz, kiedy potrzeba nam możnych sojuszników, dużo trudniej będzie zjednać sobie ich wsparcie.

Wydarzenia
Bezczeszczono zwłoki w lasach katyńskich
Materiał Promocyjny
GoWork.pl - praca to nie wszystko, co ma nam do zaoferowania!
Wydarzenia
100 sztafet w Biegu po Nowe Życie ponownie dla donacji i transplantacji! 25. edycja pod patronatem honorowym Ministra Zdrowia Izabeli Leszczyny.
Wydarzenia
Marzyłem, aby nie przegrać
Materiał Promocyjny
Klimat a portfele: Czy koszty transformacji zniechęcą Europejczyków?
Materiał Promocyjny
4 letnie festiwale dla fanów elektro i rapu - musisz tam być!