Warto odwiedzić carską Twierdzę Osowiec. Zbudowana w latach 1882–1892, została zmodernizowana w latach 1922–1932 i rozbudowana w roku 1939. Była to tzw. twierdza zaporowa, stanowiąca część większego systemu obronnego Cesarstwa Rosyjskiego na linii Narew–Biebrza. Podczas I wojny światowej była dwukrotnie oblegana, ale garnizon odparł wszystkie szturmy. Rosjanie ewakuowali się 23 sierpnia 1915 r. i do 1919 r. stacjonowały tam wojska niemieckie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości twierdzę obsadziło Wojsko Polskie. W czasie wojny obronnej 1939 r. nie odegrała znaczącej roli, przeszła we władanie Armii Czerwonej. Po wojnie stacjonowała tam jednostka wojskowa.
Warto zajrzeć do drewnianego kościoła św. Anny w Kalinówce Kościelnej, który pochodzi z przełomu lat 60. i 70. XVIII w. Należy do grupy późnobarokowych bezwieżowych świątyń charakteryzujących się trójdzielną bryłą nakrytą wspólnym dachem. Obok jest dwukondygnacyjny, podcieniowy spichlerz (lamus) plebański z 1774 r., mieszczący obecnie izbę regionalną.
Krasnybór kolonizował od początku XVI w. litewsko-ruski ród Chreptowiczów herbu Odrowąż. Zapewne w końcu tego stulecia wybudowano drewnianą cerkiew prawosławną, a w 1598 r. Adam Chreptowicz ufundował parafię rzymskokatolicką i wzniósł kościół. W kościele czczony jest słynący cudami obraz Matki Bożej.
Położona nad Narwią wieś Puchły powstała w XVI w. Jeszcze przed 1578 r. utworzono tam parafię prawosławną. Obecna drewniana cerkiew, wzniesiona w 1913 r. według wzorców architektury neoruskiej, wyróżnia się pięciokopułową sylwetą i bogatym zdobnictwem elewacji. Znajduje się tam ikona Matki Bożej Opieki (Pokrow), datowana na koniec XVIII w.
Położony w centrum Supraśla Dom Ludowy wzniesiono z drewna w latach 1934–1935 według projektu architekta Jarosława Girina. Obiekt otrzymał imię Mariana Zyndram-Kościałkowskiego, ówczesnego ministra spraw wewnętrznych i późniejszego premiera. To przykład drewnianej architektury modernistycznej. Poddany konserwatorskiemu remontowi uzyskał w 2016 r. tytuł „Zabytek Zadbany”. Drewnianą cerkiew w Szczytach-Dzięciołowie ufundował w 1785 r. Jan Walenty Węgierski, dworzanin Jana Klemensa i Izabeli Branickich. Jej nietypowy ośmioboczny rzut stał się inspiracją dla wielu drewnianych podlaskich świątyń różnych wyznań: unickich, rzymskokatolickich i prawosławnych.
Lubelskie
Najliczniejszą grupą zabytków regionu są obiekty sakralne. Większość skupiona jest we wschodnich powiatach o wielokulturowych tradycjach. W niektórych miejscowościach stoją nawet trzy świątynie różnych wyznań, jest tak np. w Szczebrzeszynie i Wojsławicach. Na szczególną uwagę zasługują murowane kościoły tzw. renesansu lubelskiego oraz późnobarokowe kościoły „Fontanowskie” (od nazwiska ich twórcy włoskiego architekta Pawła Antoniego Fontany).