Nowa szefowa Partii Konserwatywnej. Kemi Badenoch pogrzebie torysów?

Brytyjczycy spodziewają się teraz niezwykłego spektaklu w Izbie Gmin. W każdą środę w południe premier Keir Starmer stanie tu naprzeciwko nowej liderki torysów. To jest tzw. question time, czas na pytania. Teraz jednak uprzejmy, może wręcz nieco nudny, przywódca laburzystów będzie musiał stawić czoło znanej z niewyparzonego języka polityczki wywodzącej się z Nigerii. 

Swoją niezwykłą karierę Badenoch zawdzięcza jeszcze Davidowi Cameronowi. Jako lider Partii Konserwatywnej w latach 2005–2016 uznał on, że ugrupowanie musi lepiej odzwierciedlać nowy skład etniczny brytyjskiego społeczeństwa. Zaczął więc rekrutować wiele kobiet, i to z rodzin imigranckich.

Czytaj więcej

Społeczeństwo

Charles Grant, szef londyńskiego think tanku: Fala imigracji w Wielkiej Brytanii musi opaść

Skrajna prawica jest w Wielkiej Brytanii równie wpływowa, co we Francji – uważa Charles Grant, założyciel i dyrektor londyńskiego Center for European Reform (CER).

Jedną z nich okazała się Badenoch. Urodziła się co prawda w Zjednoczonym Królestwie, jej akcent jest nieskazitelny. Jednak jej rodzice po kilku latach zabrali ją do swojego rodzimego kraju: Nigerii. W Lagos spędziła dzieciństwo. Tu, jak twierdzi, zaczęło się u niej kształtować sceptyczne podejście do rozbudowanego państwa, które nie było w stanie regularnie dostarczyć elektryczności czy bieżącej wody. Dopiero w wieku 16 lat Badenoch wróciła na Wyspy.

Reform UK w sondażach coraz bliżej torysów

W Wielkiej Brytanii, jak w wielu innych krajach demokratycznych, to lewica (Partia Pracy) lansuje program promowania mniejszości etnicznych i praw kobiet. Jednak każda z trzech pań premier w królestwie wywodziła się z Partii Konserwatywnej. To także z tego ugrupowania pochodzi pierwszy premier pochodzenie hinduskiego: Rishi Sunak. A teraz po raz pierwszy na czele jednej z głównych sił kraju staje czarnoskóra kobieta. Coś podobnego nie byłoby możliwe w żadnych z wielkich krajów Unii Europejskich.

Tyle że Badenoch wcale nie reprezentuje idei postępowych. W lipcu w wyborach do Izby Gmin torysi dostali ledwie 24 proc. głosów, co przełożyło się na 121 posłów w 650-osobowym gremium. To był najgorszy wynik w blisko 200-letniej historii partii.

Brytyjczycy wystawili w ten sposób rachunek za 14 lat rządów torysów naznaczonych niespełnionymi obietnicami ekspansji gospodarczej po brexicie. Po dymisji Sunaka rozpisano więc wśród wszystkich członków ugrupowania wybory na nowego przywódcę. Jeden z kandydatów, były szef brytyjskiej dyplomacji James Cleverly, apelował o „powrót do centrum”. Na finale znalazł się jednak poza Badenoch inny radykał Robert Jenrick, którego najważniejszym postulatem było wyprowadzenie kraju z europejskiej konwencji praw człowieka. 

Czytaj więcej

Polityka

Premier Keir Starmer w Brukseli. Jak poprawić życie po brexicie

Laburzyści chcą lepszej współpracy z UE. Bruksela gotowa jest do rozmów pod warunkiem, że Wielka Brytania otworzy się na młodych mieszkańców Unii.

Podobnie jak ten ostatni, także nowa liderka partii uważa, że największe zagrożenie dla konserwatystów płynie ze strony Reform UK. Sondaże dają już temu ugrupowaniu 19 proc., relatywnie niewiele mniej niż torysom (27 proc.) czy Partii Pracy (28 proc.).

Badenoch obawia się, że w kolejnych wyborach parlamentarnych, które muszą się odbyć najpóźniej w 2029 roku, to drużyna Farage’a okaże się największą siłą na prawicy. Przy większościowej ordynacji wyborczej mogłoby to doprowadzić do całkowitej marginalizacji jej ugrupowania. 

David Cameron już próbował zatrzymać Farage’a. To doprowadziło do brexitu

44-letnia Badenoch od początku była zwolenniczką brexitu. Półżartem twierdziła, że co dziesiąty urzędnik w Wielkiej Brytanii powinien trafić do więzienia. Jej zdaniem świadczenia macierzyńskie są zbyt wysokie. Apologetka imperium brytyjskiego opowiada się za radykalnym ograniczeniem imigracji i równie ostrym cięciem podatków. Uważa, że tylko biologia determinuje płeć, co stawia ją w kontrze do środowisk transpłciowych. Jej współpracownicy twierdzą, iż ma tak wybuchowy charakter, że i w pustym pokoju zaangażowałaby się w kłótnię.