Ustawa ma być częścią transformacji energetycznej obszarów wiejskich, a biogazownie rolnicze będą domknięciem systemu gospodarowania odpadami powstającymi w polskich gospodarstwach rolnych czy zakładach przetwórstwa rolno-spożywczego. Powstająca tam biomasa może być wykorzystywana w lokalnej biogazowni rolniczej do wytwarzania w przyjazny środowisku sposób energii elektrycznej, ciepła, biogazu rolniczego lub biometanu.
- Zaproponowane w projekcie ustawy narzędzia legislacyjne mają być wyraźnym impulsem do zdynamizowania rozwoju biogazowni rolniczych, a przez to zwiększenia poziomu niezależności energetycznej obszarów wiejskich w oparciu o lokalnie dostępną biomasę. Jest to akt oczekiwany i postulowany przez branżę biogazu w Polsce – wyjaśnia radca prawny dr Marcin Rokosz, koordynator merytoryczny prac zespołów eksperckich w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Zgodnie w projektem, biogazownie rolnicze będą mogły produkować energię nawet przez 8 tys. godzin rocznie, tj. przez 90 proc. czasu, w przeciwieństwie do innych instalacji OZE (10 do 30 proc.). Zaś zaproponowane w projekcie rozwiązania mają na celu wzmocnienie roli biogazowni w gospodarce wiejskiej, w szczególności w zakresie rozwoju gospodarki obiegu zamkniętego na tych terenach.
Projekt ustawy – jak wyjaśnia dr Rokosz - oparty jest na trzech obszarach ułatwień, obejmujących przepisy dotyczące procesu inwestycyjnego, wykorzystania lokalnego potencjału biomasy do produkcji energii oraz zagospodarowania produktu pofermentacyjnego. W projekcie określono szczególne reguły postępowania o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, postępowania o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, kwalifikacji gruntów zajętych pod biogazownię rolniczą w gospodarstwie rolnym oraz wydania warunków o przyłączeniu biogazowni rolniczej do sieci.
- Projekt zawiera delegację do wydania przez MRiRW w porozumieniu w MKiŚ rozporządzenia, w którym zostanie określona lista bezpiecznych substratów, które mogą być wykorzystywane w biogazowni rolniczej bez zbędnych formalności, w tym konieczności prowadzenia określonego postępowania administracyjnego o uznanie danego surowca za produkt uboczny lub stosowania przepisów dotyczących zagospodarowania odpadów – wyjaśnia prawnik.
