Wniosek o wydanie orzeczenia prejudycjalnego został złożony przez Sąd Najwyższy – Izbę Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych. Rozpoznaje ona odwołanie od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa umarzającej postępowanie w sprawie dalszego zajmowania stanowiska przed sędziego, który osiągnął wiek uprawniający do przejścia w stan spoczynku.
Bezpośrednią przyczyną umorzenia tego postępowania było złożenie przez sędziego oświadczenia o woli dalszego zajmowania stanowiska po upływie terminu określonego w Prawie o ustroju sądów powszechnych. Dodatkowo KRS powołała się na przedłożenie przez sędziego zaświadczenia lekarskiego wydanego w ramach okresowych badań lekarskich, nie zaś wymaganego zaświadczenia wydanego na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie.
Sąd Najwyższy powziął wątpliwość, po pierwsze, czy uzależnienie skuteczności oświadczenia przez sędziego woli dalszego zajmowania stanowiska, po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia w stan spoczynku, od zgody innego organu (KRS) jest zgodne z art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE. Po drugie, sąd ten chce także wyjaśnić, czy powołany przepis TUE sprzeciwia się prekluzyjnemu charakterowi terminu do wyrażenia woli dalszego zajmowania stanowiska sędziowskiego, który nie uwzględnia okoliczności uchybienia terminu i znaczenia tego uchybienia dla postępowania.
Czytaj więcej
Sąd Najwyższy zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dwoma pytaniami dotyczącymi oświadczeń składanych przez sędziów po osiągnięciu wieku przejścia w stan spoczynku.
Sprawa C-718/21 Krajowa Rada Sądownictwa
