Joanna Parafianowicz: Głośne procesy - każdy z nas wie lepiej, kto jest winny

Uwaga wielu mediów oraz opinii publicznej od wielu tygodni skupiona była na sprawie sądowej, zapewne nie od parady nazywanym już procesem dekady. Konflikt byłej aktorskiej pary Johnny’ego Deppa i Amber Heart przyciągnął przed ekrany telewizorów i ekrany komputerów niemałą widownię.

Pewności wprawdzie nie mam, ale przypuszczam, że relacjom z tej konkretnej sali rozpraw oglądalności pozazdrościć mogłyby ostatnie polskie produkcje spod znaku komedii romantycznych („Poskromienie złośnicy” z Mikołajem Roznerskim i Magdaleną Lamparską obejrzałam, żebyście państwo nie musieli), a kto wie może także co bardziej popularne filmy o policjantach, służbach specjalnych, kobietach mafii i prostytutkach w Dubaju”.

Czytaj więcej

Prawo dla Ciebie

Amber Heard uznana winną - Depp wygrał "proces dekady"

Johnny Depp wygrał sprawę o zniesławienie przeciwko byłej małżonce Amber Heard. Kobieta została uznana winną, a sąd zobowiązał ją do zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 15 milionów dolarów na rzecz aktora.

Zniszczyć życie kłamstwem

Z jednej strony – to cieszy, bowiem niewątpliwie życie pisze ciekawsze scenariusze niż fikcja. Z drugiej zaś – aż dziw, jak nieprawdopodobne refleksje i reakcje wzbudził w nas proces, którego sens i istota – jeśli wnioskować z licznych jakoby eksperckich komentarzy – wielu obserwatorom umknął.

Dziennikarka Małgorzata Domagalik nie miała wątpliwości, że pozwana Amber Heard próbowała kłamstwem zniszczyć życie byłego męża, przyklasnęła jej menagerka gwiazd/gwiazda/influenserka Maja Sabelwska, a Alicja Bachleda-Curuś oraz kilkoro znanych mi osobiście prawnikow – „lubią to”.

Jedna z najpopularniejszych podcasterek kryminalnych przeprowadziła wnikliwą analizę wyroku pod kątem „oczyszczenia Johnny’ego z wszelkich zarzutów oraz (skądinąd słusznie) zwróciła uwagę na to, że niewinnym pozostajemy do momentu udowodnienia nam winy. W mediach, także społecznościowych, w sprawie głos zabrał ogrom osób, nie tylko specjaliści z innych dziedzin i eksperci od bycia znanymi z popularności, ale także praktykujący adwokaci. Głosy wszystkich wymienionych połączyło kilka elementów.

Po pierwsze, nikt nie zdecydował się zachować neutralności, najpewniej wychodząc z założenia, że w tej sprawie można opowiedzieć się tylko za Deppem, albo stać tam, gdzie stało ZOMO (ewentualnie odwrotnie).

Po drugie, wszystkim umknęło to, że orzeczenie nie jest prawomocne.

Po trzecie, pominięto przedmiot sporu, którego istotą nie było ustalenie, czy, a jeśli tak, to kto stosował przemoc w rodzinie, lecz – czy doszło do pomówienia.

Po czwarte, w procesie kontradyktoryjnym, który z wypiekami na policzkach śledzimy w amerykańskich produkcjach na (dosłownie!) wagę złota jest doświadczony, sprawny, błyskotliwy i świetnie przygotowany adwokat, a nie ustalenie jak było naprawdę (tzw. prawda materialna).

Po piąte, to, czy Amber Heard zeznawała prawdę nie ma wpływu na ocenę kogokolwiek innego poza nią samą, zatem to, czy stosowano wobec niej przemoc, czy to ona była jej sprawczynią nie przesądza o wyniku jakiegokolwiek innego procesu.