To konsekwencja postanowienia Sądu Najwyższego z ostatnich dni. Sprawa dotyczy losów rodziny, w której matka z ojcem spierali się o opiekę nad córką. W 2020 r. do gabinetu pediatry i neurologa dziecięcego Jerzego R. trafiła trzyletnia wówczas dziewczynka. Lekarz stwierdził m.in. że jest lękowa. Kolejnego dnia na prośbę ojca Jerzy R. odbył wizytę w jego mieszkaniu. Nie zbadał jednak dziewczynki z uwagi na jej brak współpracy i jedynie na podstawie rozmowy z ojcem stwierdził, że dziecko boi się chodzić, płacze przez sen, jest lękliwe. Z uzyskanych od mężczyzny informacji wynikało też, że matka krzyczy na dziecko, bije je i szuka u niego choroby.
„Odseparować dziecko od matki”
Informacje te Jerzy R. zawarł w zaświadczeniu, które sporządził po wizycie. Zalecił też w nim zdecydowane ograniczenie na miesiąc kontaktów dziewczynki z matką z powodu podejrzenia przeniesionego zespołu Münchhausena. Jest to zaburzenie psychiczne występujące najczęściej u rodziców, którzy wywołują u dzieci objawy różnych chorób w celu skupienia na sobie uwagi np. bliskich czy personelu medycznego.
Dziewczynka pod opieką ojca trafiła na kilka dni do szpitala na obserwację. Oprócz zaświadczenia lekarz wysłał też do sądu rejonowego informację o zaleceniu izolacji dziecka od matki i zwrócił się o prośbę o wgląd w sytuację rodzinną. W rezultacie przez pewien czas po wydaniu tych dokumentów kobieta nie miała kontaktu z dziewczynką.
Sprawa trafiła do okręgowego sądu lekarskiego w Łodzi. Rzecznik dyscyplinarny zarzucił bowiem lekarzowi popełnienie przewinienia zawodowego i naruszenie zasad wykonywania zawodu, zgodnie z którymi lekarz orzeka o stanie zdrowia po osobistym zbadaniu i analizie dokumentacji medycznej danej osoby.
Czytaj więcej
Do SN trafia rocznie kilka skarg kasacyjnych medyków związanych z odpowiedzialnością zawodową.
