Tytuł wystawy – „Trwałość przeżycia” – odnosi się do artystycznej postawy Hasiora deklarującego brak przywiązania do trwałości tworzonych przez siebie obiektów. Akceptował ich entropię. Wolał trwałość przeżycia, wzruszenia.
Dzieła Hasiora są powszechnie rozpoznawane dzięki własnemu, osobnemu językowi artysty. Jego sztandary, asamblaże, powstawały z prostych materiałów: nieregularnych kawałków drewna, metalowych drutów, gotowych drobnych przedmiotów – często zużytych, zniszczonych. Zestawiane przez Hasiora zyskiwały nowe znaczenia, stając się komentarzem do zmian zachodzących w rzeczywistości. – Dzieła te są wybitnym i bynajmniej nie lokalnym czy zaściankowym wybuchem talentu, ekspresji oraz głęboko humanistycznego wyrazu i przesłania – podkreśla Jacek Chromy, autor scenariusza i współkurator wystawy. Jednak w tamtych czasach prace Hasiora, pełne symbolicznych treści, wyzwalały często skrajne emocje – od zachwytów po oburzenie.
Walizka, z którą Władysław Hasior przyjechał na studia
Na wystawie usytuowanej w Bibliotece Królewskiej zobaczyć można 89 prac Władysława Hasiora (1928–1999). Reprezentowane są wszystkie charakterystyczne dla niego formy – asamblaże, sztandary, betonowe rzeźby odlewane w ziemi, a także rysunki, slajdy. Nie ma tylko pomników, ale można zobaczyć etiudę filmową Zbigniewa Rogalskiego prezentującą żelazne organy z 1966 roku, znajdującą się na przełęczy Snozka opodal Czorsztyna. To monumentalna geometryczna forma o wysokości 13 metrów.
Wystawa jest podzielona na dziewięć części, każda opowiada o innym wątku i okresie twórczości. Rozpoczyna „Nabieranie kształtu”, czyli czas nauki w zakopiańskiej Szkole Kenara, studiach na wydziale rzeźby warszawskiej ASP u prof. Wnuka. Jest więc walizka – kuferek z mosiężnymi okuciami – z którą Hasior przyjechał na studia do stolicy, a także jego praca dyplomowa – kamienna płaskorzeźba przedstawiająca jedną ze stacji Drogi Krzyżowej (1959).
Czytaj więcej
Zbiory Zamku Królewskiego w Warszawie w ostatnich latach intensywnie powiększają się poprzez zakupy dzieł sztuki. Wystawa „Eleven” przedstawia jedenastkę najlepszych obrazów, które wzbogaciły kolekcję.
