10 groszy podatku cukrowego za każdy litr naturalnej wody kokosowej z kofeiną

W czwartek Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) oddalił skargę kasacyjną spółki, która spierała się z fiskusem o to czy jej napój z dodatkiem kofeiny podlega opłacie od środków spożywczych, czyli tzw. podatkowi cukrowemu. 

We wniosku o interpretację spółka wskazała, że jest importerem i wprowadzającym na rynek europejski napoju. To naturalna woda kokosowa z dodatkiem ekstraktu z guarany zawierającym kofeinę w opakowaniach 320 ml. Importer wyjaśnił, że jest to produkt zawierający głównie naturalną wodę kokosową oraz 0,032 proc. ekstraktu z guarany i regulator kwasowości E-300. Zawartość cukru to 3,0mg/100 ml, a  kofeiny 0,032g/100ml napoju.

Podatek od sztucznych cukrów i kofeiny

Spółka podkreśliła, że napój nie zawiera w swoim składzie sztucznych cukrów. Ponadto woda kokosowa nie jest sokiem w rozumieniu przepisów unijnych. Niemniej, ponieważ jest pozyskiwana z zielonych orzechów kokosowych, które są owocami, choć niedojrzałymi, to spełnia definicję soku. Firma tłumaczyła, że nie stosuje nazwy sok kokosowy, bo mogłoby to mylące z mleczkiem kokosowym. Na etykiecie widnieje nazwa: napój energetyczny na bazie wody kokosowej z dodatkiem naturalnej kofeiny, bez dodatku cukrów. I informacja, że zawiera on naturalnie występujące cukry. Z wniosku wynikało, że spółka nie prowadzi sprzedaży bezpośredniej na rzecz konsumentów i nie posiada sklepu firmowego. Napój sprzedawany jest wyłącznie na rzecz kontrahentów prowadzących sprzedaż hurtową czy detaliczną w Polsce.

Importer chciał potwierdzenia, że tak opisany napój nie podlega opłacie z art. 12a-12j ustawy o zdrowiu publicznym. I to zarówno, jeśli chodzi o podatek od napojów z dodatkiem cukru jak i z dodatkiem kofeiny. W istocie jest bowiem sokiem kokosowym, a art. 12b ust.2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym zawiera generalne zwolnienie dla napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20 proc.  składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml. A zdaniem spółki regulacja ta nie wskazuje, że dotyczy to wyłącznie napojów niezawierających kofeiny. W konsekwencji zwolnienie ma zastosowanie również do wody kokosowej z dodatkiem koncentratu guarany zawierającego kofeinę.

Czytaj więcej:

Podatki

Woda plus naturalny sok bez podatku od cukru

Wyłączenia z podatku od cukru dla substancji występujących naturalnie nie można odnosić tylko do napoju, ale także do jego składowych.

Pro

Fiskus z takim rozumieniem przepisów się nie zgodził. Nie kwestionował, że  art. 12b ust.2 pkt 5 oraz art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy o zdrowiu publicznym zawierają całościowe lub częściowe wyłączenia z podatku cukrowego. Jednak odnoszą się one przed wszystkim do zawartości w napoju cukrów lub substancji słodzących.

Zdaniem urzędników kofeina w każdym przypadku – obok cukrów i innych substancji słodzących – jest "innym dodatkiem", z którego zawartością w napoju ustawa wiąże obowiązek uiszczenia opłaty od środków spożywczych. Tak więc nawet w sytuacji, w której główny składnik napoju – w badanym przypadku woda kokosowa – stanowi sok owocowy, a zawartość cukrów w napoju nie przekracza 5g/100 ml to z uwagi na obecność kofeiny spółka będzie musiała zapłacić opłatę.

NSA: Kofeina bez ulgi w podatku cukrowym 

Spółka upierała się przy swoim. Zaskarżyła interpretację fiskusa i przegrała. Najpierw racji nie przyznał jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Podkreślił, że art. 12b ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym jednoznacznie wskazuje przypadki napojów wyłączonych z obowiązku zapłaty opłaty. Ustawodawca jasno też wskazuje, że opłacie cukrowej podlegają napoje, które w swoim składzie zawierają m.in. dodatek kofeiny lub tauryny. Kofeina jest dodatkiem, z którego zawartością w napoju ustawa wiąże obowiązek jej uiszczenia.

A zdaniem WSA wyłączenie z opłaty napojów zgodnie ze spornym przepisem odnosi się do zawartości cukrów w napoju. Kofeina natomiast jest obok cukrów i substancji słodzących dodatkiem ujętym w innej "grupie dodatków", z którego wystąpieniem ustawa wiąże obowiązek uiszczenia opłaty.

Dlatego jak tłumaczył sąd, mimo że sporny napój spełnia wymogi do zastosowania wyłączenia na które powołuje się spółka, to z uwagi na dodatek kofeiny będzie podlegać opłacie w wysokości 0,10 zł w przeliczeniu na litr.

Ostatecznie stanowisko niekorzystne dla skarżącej potwierdził NSA. Nie ukrywał, że sporny przepis i w ogóle regulacja dotycząca tzw. podatku cukrowego są trudne do interpretacji. Nie miał też wątpliwości, że opłata jest podatkiem.