Te zawody miały sens tylko w sportach, gdzie były kwalifikacjami olimpijskimi albo mistrzostwami Europy. Jedynie w tym kontekście wspominała o nich europejska prasa sportowa i to raczej na ostatnich stronach.
To, że w sztandarowej dyscyplinie, czyli lekkoatletyce, polscy gwiazdorzy nie mieli pojęcia, że oprócz drużynowych mistrzostw kontynentu walczą też o indywidualne medale, jest kompromitujące. Jeśli taki był poziom wiedzy zawodników z kraju–gospodarza, to tych z zagranicy lepiej nie pytać. Oczywiście, sportowcom, którzy przyjechali i zwyciężali, należy się szacunek, ale chyba niewielu z nich medale zdobyte w Krakowie i okolicach uzna za istotne dla swoich karier.
Czytaj więcej
Trzecia edycja imprezy była lepsza sportowo, ale nie zyskała blasku. Kosztowała pół miliarda złotych, a okazała się wydarzeniem lokalnym.
Satysfakcję z organizacji igrzysk może mieć przede wszystkim TVP, bo dostała do wykonania zadanie pasujące idealnie do jej obecnej misji – pokazać nierzeczywistość jako realny świat. Wywiązała się z tego bez zarzutu. Kto oglądał, mógł odnieść wrażenie, że w ostatnich dniach wszyscy kibice patrzyli na Kraków.
Także dla ministra Jacka Sasina, który z naszych pieniędzy za to wszystko zapłacił, może być to kolejny powód do satysfakcji. Tylko od niego zależy, jak te igrzyska umiejscowi w osobistej triadzie – po elektrowni w Ostrołęce i wyborach kopertowych czy nawet przed nimi. Ludzie dali mu do zrozumienia, co myślą, głośnym gwizdem podczas otwarcia.