Rząd nadrabia zaległości. Projekty wdrażające dyrektywy w wykazie prac

Nowelizacja ma implementować także dyrektywę SATCAB II, dotyczącej świadczenia przez nadawców radiowych i telewizyjnych tzw. dodatkowych usług online i ujednolicającej zasady zawierania umów na reemisję, bez względu na technologię, jaką do niej zastosowano. Proponowane zmiany odpowiadają na rozwój technologii cyfrowych, w związku z którym zmieniły się sposoby rozpowszechniania programów i dostępu do nich (radio i telewizja internetowa).

Wraca prawo komunikacji elektronicznej

Do wykazu prac trafił także projekt prawa komunikacji elektronicznej, który ma zastąpić obecne prawo telekomunikacyjne i drożyć Europejski Kodeks Łączności Elektronicznej. Z tą implementacją Polska jest spóźniona jeszcze bardziej, bo powinna ona nastąpić jeszcze w grudniu 2020 r. (dwa lata po wejściu z życie EKŁE). W poprzedniej kadencji próbowano co prawda przyjąć te przepisy, tworząc obszerny projekt, jednak dodanie do niego przepisów tzw. „lex pilot” spowodowało powszechny opór w branży i ostatecznie projekt przepadł w Sejmie. Tym razem również ustawa obejmuje przepisy niewynikające bezpośrednio z EKŁE, ale niezbędne dla prawidłowego działania krajowego rynku komunikacji elektronicznej i zagwarantowania ochrony praw użytkowników tych usług.

Projektowana regulacja obejmie więc całość przepisów w tej materii. niezbędne definicje; zasady wykonywania gospodarczej działalności w tym obszarze,(także wpisy do właściwych rejestrów, obowiązki informacyjno-sprawozdawcze, opłaty, zasady prowadzenia konsultacji i konsolidacji) bezpieczeństwo sieci i usług, gospodarowanie częstotliwościami, analizy rynku, obowiązki regulacyjne, kalkulację kosztów i rachunkowość regulacyjną. Uregulowane zostaną kwestie świadczenia usług komunikacji elektronicznej , w tym prawa użytkowników, odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie tych usług, tajemnica komunikacji elektronicznej, cyfrowe transmisje telewizyjne i radiofoniczne; jak również właściwość organów i postępowania przed nimi (szczególnie Urzędem Komunikacji Elektronicznej) oraz przepisy karne i kary pieniężne.

Dla konsumentów, biznesu i NGO

Jedną z najważniejszych zmian jest uwzględnienie innych podmiotów niż tradycyjni przedsiębiorcy telekomunikacyjni (w tym dostawców komunikatorów internetowych niewymagających wybrania numeru). Przewidziano liczne przepisy zachęcające do inwestycji w budowę lub wymianę infrastruktury. Przedsiębiorcy będą też mogli przedstawiać Prezesowi UKE propozycje samoregulacji w zakresie sieci o bardzo dużej przepustowości.

Ale przepisy przewidują także poważne wzmocnienie pozycji konsumenta w relacji z dostawcą usług i to jeszcze przed zawarciem umowy. Przykładowo usługodawca będzie musiał przekazać cały pakiet informacji dotyczących usługi – tak, by klient mógł podjąć w pełni świadomą decyzję i wybrać najkorzystniejszą ofertę. Warunki umowy trzeba będzie zwięźle podsumować na specjalnym, jednolitym w całej UE formularzu – bezpłatnie i na stałym nośniku. Użytkownicy będą mieć też dostęp do niezależne narzędzia pozwalającego porównywać usługi dostępu do internetu lub komunikatory (w zakresie ceny i jakości). Jeśli nie znajdzie się komercyjny dostawca takiego narzędzia, będzie musiał je zapewnić UKE. Wiele z uprawnień dotyczących konsumentów będzie stosowanych także do mikro- lub małych przedsiębiorców oraz organizacji non-profit.

Projekt zawiera także przepisy dotyczące wykorzystywania częstotliwości zharmonizowanych, oraz ich rezerwacji (także ponownej). W przypadku częstotliwości zharmonizowanych na potrzeby systemów szerokopasmowych rezerwacji dokonuje się na czas nie krótszy niż 15 lat i nie dłuższy niż 20 lat. Dla innych systemów będzie to maksymalnie 15 lat. Projektowane przepisy zawierają też harmonizację gniazd ładowania urządzeń elektronicznych –standardem ma być USB typu C.