W drugiej połowie 2016 r. w CBA (kiedy kierował nim Ernest Bejda) zapadła decyzja, by znaleźć na rynku oprogramowanie, które pozwoli kontrolować wymianę treści z komunikatorów szyfrowanych – tradycyjna kontrola operacyjna nie zdawała egzaminu, przestępcy zaczęli komunikować się wyłącznie kanałami zakodowanymi. CBA zakupiło system znany jako Pegasus dopiero rok później – we wrześniu 2017 r. z pieniędzy Funduszu Sprawiedliwości – poprzez firmę Matic – od izraelskiej spółki NSO Group, za zgodą rządu Izraela. To, jak działał, kogo nim inwigilowano – obrosło legendami. „Rzeczpospolitej” udało się dotrzeć do osób, które odpowiadały za ten system w Polsce.
Pegasus ulokowany w najbardziej chronionej strefie centrali CBA
W Polsce nadano mu inną nazwę – i tylko nią się posługiwano w materiałach niejawnych między służbami – związana jest z filmami Marvela. Jest tajna, nie podajemy jej do publicznej wiedzy.
Czytaj więcej
Niepotwierdzone przypuszczenia, że Anom mógł działać podobnie do Pegasusa, a więc pozyskane z jego pomocą dowody nie powinny zostać wzięte pod uwagę przez polski sąd, to za mało – zauważa mec. Jarosław Kurpiejewski z kancelarii KBiW, komentując bezprecedensowy proces.
Pegasus został ulokowany w centrali CBA przy Alejach Ujazdowskich 9 w Warszawie, w najbardziej chronionym pomieszczeniu w całym budynku – zostało przygotowane według wymogów ochrony informacji niejawnych i certyfikowane przez ABW. Było podzielone na dwie części – w jednej siedzieli operatorzy, bezpośrednio prowadzący inwigilację, w drugiej – pracownicy biura techniki operacyjnej, mający „pod opieką” serwery (w razie problemów technicznych kontaktowali się bezpiecznym łączem z serwisem dostawcy systemu).
System, który znajdował się w zaledwie dwóch komputerach, obsługiwało początkowo kilka osób, potem w sumie kilkanaście.