Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w art. 22 ustawy o rehabilitacji nie przewidziano możliwości składania oświadczeń przez nabywcę dotyczących tego, czy życzy sobie otrzymywać informacje o kwotach obniżenia.

Uzyskanie przez nabywcę prawa do obniżenia następuje w dniu otrzymania informacji od sprzedającego. W momencie wystawiania informacji o kwocie obniżenia prawo do tego obniżenia jeszcze mu nie przysługuje. Nabywca może dysponować tylko prawem, które już nabył. Nie może zatem wnioskować o prawo, które mu przysługuje na mocy ustawy, ani zrezygnować z prawa, które jeszcze mu nie przysługuje. Dlatego nie może złożyć wiążącego oświadczenia, że nie zamierza korzystać z obniżenia i w związku z tym nie chce otrzymywać informacji o kwocie obniżenia.

Z tego samego powodu sprzedający powinien wystawiać informacje swoim kontrahentom bez wezwania, ponieważ żaden przepis ustawy o rehabilitacji nie wymaga od nabywcy uprzedniego wystosowania wezwania do przesłania mu informacji.

Oznacza to także, że sprzedający nie może nie wystawić informacji. Nie może również wybierać, którym nabywcom wystawi informacje o kwocie obniżenia, a którym jej nie wystawi. Określenie kryteriów nabywania prawa do obniżenia należało bowiem do kompetencji ustawodawcy, a nie do sprzedającego jako realizatora zadań. Skoro ustawa określa warunki uzyskania prawa do obniżenia przez nabywcę (dokonanie zakupu, terminowa zapłata za zakup), to sprzedający nie może wprowadzać innych, dodatkowych. Sprzedający ma obowiązek wystawienia informacji INF-U każdemu nabywcy, który dokonał zakupu określonego w art. 22 ust. 1 ustawy o rehabilitacji, gdy zakup ten został udokumentowany fakturą określającą termin płatności, a zapłata za zakup nastąpiła w tym terminie. W art. 22b ust. 1 pkt 1 ustawy o rehabilitacji przewidziano sankcję za niedotrzymanie terminu do wystawienia informacji określonego w art. 22 ust. 10 pkt 1 tejże ustawy.

W przypadku niedochowania tego terminu na sprzedającym ciąży obowiązek dokonania wpłaty na PFRON w wysokości 10 proc. kwoty obniżenia wykazanej w informacji niewystawionej terminowo. Zgodnie z art. 22 b ust. 2 ustawy o rehabilitacji sankcja ta nie ma zastosowania, gdy wysokość wpłaty nie przekracza pięciokrotności kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym.