Decyzja Sądu Najwyższego w sprawie kredytów frankowych odroczona

Rzecznik Sądu Najwyższego Aleksander Stępkowski poinformował o odroczeniu decyzji sądu ws. kredytów frankowych.

Aleksander Stępkowski przekazał, że Sąd Najwyższy zwrócił się o dodatkowe opinie w sprawie kredytów walutowych. Chodzi o opinie m.in. Narodowego Banku Polskiego, Komisji Nadzoru Finansowego, Rzecznika Finansowego, Rzecznika Praw Obywatelskich i Rzecznika Praw Dziecka. Dodał, że wspomniane instytucje mają 30 dni na odpowiedź.

W komunikacie opublikowanym na stronie SN wyjaśniono, że "skład całej Izby Cywilnej Sądu Najwyższego podjął tę decyzję biorąc pod uwagę społeczną i gospodarczą doniosłość zagadnień przedstawionych mu do rozstrzygnięcia".

Rzecznik SN nie podał, kiedy odbędzie się kolejne posiedzenie.

Wtorkowe posiedzenie składu całej Izby Cywilnej SN zostało opóźnione z powodu informacji o umieszczeniu ładunku wybuchowego w gmachu sądu. Rozpoczęło się o 13.

28 sędziów Izby Cywilnej miało odpowiedzieć na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z 29 stycznia 2021 r. o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni przepisów prawa występujących w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, dotyczących kredytów indeksowanych i denominowanych w walutach obcych.

Chodzi m.in. o to, czy banki mają prawo do wynagrodzenia za korzystanie z ich pieniędzy w przypadku stwierdzenia nieważności umowy kredytowej. Gdyby odpowiedź była pozytywna, to pewnie wielu frankowiczów powstrzymałoby się z żądaniem stwierdzenia nieważności umowy kredytowej.

Czytaj też:

Sąd Najwyższy nad frankowiczami. Wielu czeka na tę uchwałę

Banki bardziej zadowolone, ale frankowicze nie bez szans

Oto pytania, które Małgorzata Manowska przedstawiła do rozstrzygnięcia przez skład całej Izby Cywilnej Sądu Najwyższego:

1. Czy w razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie wiąże konsumenta, możliwe jest przyjęcie, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów?

W razie odpowiedzi przeczącej na powyższe pytanie:

2. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego do takiej waluty umowa może wiązać strony w pozostałym zakresie?

3. Czy w razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej umowa ta może wiązać strony w pozostałym zakresie?

Niezależnie od treści odpowiedzi na pytania 1-3:

4. Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej, w wykonaniu której bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają odrębne roszczenia z tytułu nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron, czy też powstaje jedynie jedno roszczenie, równe różnicy spełnionych świadczeń, na rzecz tej strony, której łączne świadczenie miało wyższą wysokość?

5. Czy w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej z powodu niedozwolonego charakteru niektórych jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się od chwili ich wypłaty?

6. Czy, jeżeli w przypadku nieważności lub bezskuteczności umowy kredytowej którejkolwiek ze stron przysługuje roszczenie o zwrot świadczenia spełnionego w wykonaniu takiej umowy, strona ta może również żądać wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych przez drugą stronę?

Sygn. akt III CZP 11/21