Władimir Putin przeciw Zachodowi. Cały świat polem bitwy

– Putinowskie zwycięstwo nad Ukrainą, aneksja dużych połaci ziemi wraz z mieszkańcami dzięki inwazji, jest także zwycięstwem komunisty Xi Jinpinga, mułłów w Iranie, ich terrorystycznych sojuszników Hamasu i Hezbollahu oraz szalonego dyktatora Kim Dzong Una. Zakładam, że przyszli liderzy odpowiedzialni za bezpieczeństwo narodowe u Trumpa rozumieją ten oczywisty fakt – tak obecną sytuację na świecie opisał były ambasador USA w Moskwie Michael McFaul.

Istniejąca już obecnie ścisła, antyzachodnia współpraca Rosji, Chin, Iranu i Korei Północnej nazywana jest „osią przewrotu” lub „zabójczym kwartetem”. Formuje się od początku wojny w Ukrainie, jednak już na przykład od dziewięciu lat istnieje ścisła współpraca wywiadowcza Rosji, Syrii, Iranu, Iraku oraz libańskiego Hezbollahu. Na podstawie umowy z 2015 roku powstały specjalne biura wymiany takich informacji w Damaszku i „zielonej strefie” w Bagdadzie.

Czytaj więcej

Opinie polityczno - społeczne

Rusłan Szoszyn: Nie tylko armaty i czołgi. Propaganda Kremla również zabija

Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na Margaritę Simonian i zarządzaną przez nią tubę propagandową RT. To dobrze, ale dlaczego dopiero teraz?

Kreml robi obecnie wszystko – przy pomocy swoich służb specjalnych, bardzo rzadko wciągając w to dyplomację – by poszerzyć sojusze, albo przynajmniej osłabić przeciwników.

Rosja wszędzie, gdzie może, próbuje ingerować w wybory – za pomocą internetu

Mijający rok, rekordowy pod względem ilości wyborów w różnych państwach, wyjątkowo temu sprzyjał. Moskwa próbowała wpływać na wyniki wyborów chyba wszędzie, nawet w Japonii, nie mówiąc już o Gruzji, Mołdawii, USA czy Niemczech. W czasach ZSRR Kreml miał na swe usługi opłaconych polityków (głównie z partii komunistycznych), obecnie – odcięty sankcjami od Zachodu – korzysta z propagandy wspartej technologią.

„Ostatnie wybory były także celem masowych kampanii dezinformacyjnych i hakerskich, wywodzących się głównie z Rosji i Iranu. (…) Ale moim zdaniem same te »operacje wywierania wpływu« nie wpłynęły tak bardzo na wyniki wyborów, by je zmienić” – sądzi fiński naukowiec Pekka Kallioniemi, słynny pogromca rosyjskich trolli internetowych i prorosyjskich polityków. Pisał zaś w sieci X o amerykańskich wyborach, w których Moskwa oczywiście wspierała Donalda Trumpa, choć uwagi o miernej skuteczności internetowych kampanii można odnieść do wszystkich krajów, w których wybory ingerowała Moskwa.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Ukraiński politolog: Trump zainicjuje negocjacje. Będą trudne i długie

Dopuszczam, że w kwestii rezygnacji z dążeń do NATO możemy szukać kompromisu, bo nie będziemy mieli wyboru - mówi „Rzeczpospolitej” Wołodymyr Fesenko, czołowy kijowski politolog.

W USA kremlowskie trolle atakowały ekipę Kamali Harris, lecz nie ją samą, ale jej kandydata na wiceprezydenta, gubernatora Minnesoty Tima Walza. Kampanię koordynował były policjant z Florydy John Mark Dougan, mieszkający obecnie w Moskwie i zarządzający całą siecią stron internetowych stworzonych za pomocą algorytmów sztucznej inteligencji.

Jeszcze w 2018 roku Władimir Putin mówił, że kraj, który osiągnie przewagę w technologiach AI, będzie „władcą świata”.

Prokremlowską „oś” rozsadzają spory 

Głosowanie w USA wykazało jednak słabość zarówno rosyjskich sojuszy, jak i interwencji opartych na algorytmach AI. Irańscy hakerzy bowiem, posługując się podobnymi technologiami, zajadle atakowali… Donalda Trumpa (Teheran obawia się zaostrzenia pod jego przywództwem amerykańskiej polityki wobec siebie). Irańczycy oferowali nawet w internecie materiały kompromitujące obecnie już wiceprezydenta elekta J.D. Vance’a, ale nikt się na nie nie skusił.

Podobne problemy z krajami uznawanymi za sojusznicze Moskwa ma w Ameryce Łacińskiej, gdzie tradycyjnie wspiera lidera Wenezueli Nicolasa Maduro. Ale ostatnie wybory w tym kraju, w lipcu, były tak sfałszowane, że większość krajów regionu wystąpiła przeciw niemu. Najmocniej zrobiła to Brazylia, która z powodu udziału w bloku BRICS oraz niechęci obecnego prezydenta da Silvy do USA i Ukrainy uważana jest w Rosji za sojusznika.

W kolejnym kraju uznawanym na Kremlu za sojusznika nogę podstawiło mu tamtejsze społeczeństwo, czyli ktoś, kogo Putin i jego ekipa nigdy nie brali i nie biorą pod uwagę. W RPA rządzący od 30 lat Afrykański Kongres Narodowy utracił popularność i zmuszony został do sformowania rządu koalicyjnego, do którego weszły partie niepodzielające zachwytu elity politycznej Kongresu Rosją.

Czytaj więcej

Plus Minus

Pora przemyśleć globalne rządy

Błyskawicznie rosnąca grupa państw zwana BRICS+ ma ambicje wpływać na kierunki rozwoju całego świata. I choć nie każdy z członków podziela antyzachodnią fiksację Iranu czy Rosji, inni się boją, że amerykańską dominację zastąpi chińska, a jeszcze inni wprost ze sobą rywalizują, Zachód nie może tego wyzwania zlekceważyć.

Teraz więc tradycyjnie prorosyjski prezydent Cyril Ramaphosa z Kongresu pojechał na październikowy szczyt BRICS w Kazaniu, gdzie nazwał Putina „cennym przyjacielem”. Ale w tym samym miesiącu odbyła się – prawie niezauważona przez media – wizyta południowoafrykańskiego ministra spraw wewnętrznych w Kijowie. Minister Leon Schreiber z Aliansu Demokratycznego nazwał wtedy Ukrainę „cennym sojusznikiem”. Alians jest w koalicji rządzącej RPA.

Kremlowski atak na Europę: podpalenia, próby zabójstw, blokowanie lotnisk

Nie zważając na problemy z nawet życzliwymi mu państwami, Putin nie porzuca myśli o pokonaniu samej Europy. „Podpalenia, ataki hakerskie, a nawet próby zabójstw. W całej Europie nastąpił nagły wzrost (od początku roku – red.) podejrzanych incydentów i wszystkie są powiązane z Rosją” – stwierdził tygodnik „The Economist”.

Rosyjscy agenci werbują wykonawców w internecie, co sprawia, że trudno ich namierzyć. Celem ataków są przedsiębiorstwa lub państwa wspierające Ukrainę. A nawet poszczególne osoby. W lipcu podobno próbowano zabić szefa niemieckiego Rheinmetallu Armina Pappergera – tuż po ogłoszeniu, że koncern otworzy swoje zakłady w Ukrainie. Trzy miesiące wcześniej polskie służby informowały o udaremnieniu spisku na życie Wołodymyra Zełenskiego.

Kreml wzrusza ramionami, wskazując, że nikt go wprost nie oskarżył. Tak jak w przypadku masowego głuszenia sygnałów GPS. W rezultacie już cztery lotniska leżące w pobliżu granic Rosji (jedno w estońskim Tartu, a trzy w Finlandii) musiały wrócić do technologii lat 60., by utrzymać ruch lotniczy. Jak się wydaje, w zasięgu rosyjskich urządzeń głuszących te sygnały może być też lotnisko w Gdańsku (jeśli Rosjanie rozmieszczą je na Mierzei Wiślanej).