Konrad Szymański

Wraz z bogaceniem się, rozwojem naszej gospodarki, ale także rosnącą złożonością świata unijna rozgrywka staje się dla Polski coraz bardziej skomplikowana. Tym samym stare zdolności i nawyki przestają wystarczać.

Status płatnika netto do budżetu UE, akcesja Ukrainy, transformacja klimatyczna i rosnąca współzależność w świecie Zachodu to cztery tykające bomby pod członkostwem Polski w Unii. Trzeba je rozbroić, zanim będzie za późno. By to zrobić, potrzebujemy nie tylko uporządkowania naszego myślenia w kraju, odrzucenia dezinformacji i propagandy, ale także zrozumienia w głównych stolicach Zachodu.

Polityka klimatyczna „nie jest wyryta w kamieniu”. Ekonomiczne relacje w społeczeństwie, relacje człowieka i środowiska czy nasze rozumienie procesów zachodzących w naturze także nie są wyryte w kamieniu. Nasze życie się wciąż zmienia.

Musimy w Unii Europejskiej precyzyjnie formułować nasze postulaty fiskalne, a w interesie takiego kraju jak nasz jest duży budżet UE. Dlaczego przestało to być oczywiste dla polskiej prawicy?

Prawicowi szarlatani straszą Polaków kosztami klimatycznej transformacji UE i mamią możliwością odejścia od niej. Tymczasem wybór jest prosty: możemy zrealizować drogi i ambitny program zmian ze wsparciem pieniędzy unijnych i prywatnych, by na dłuższą metę korzystać m.in. z taniej energii, lub trzymać się – na koszt podatnika – jeszcze droższego węglowego status quo.