Obywatel zarzuca w skardze konstytucyjnej, że art. 3942 § 11 ustawy z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 142 lit. b ustawy z 4 lipca 2019 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego - w zakresie, w jakim uniemożliwia zaskarżenie postanowienia o odrzuceniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia będącego następstwem negatywnego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu, a rozpoznanego po raz pierwszy przez sąd II instancji - jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 176 ust.1 oraz w związku z art. 78 Konstytucji.
Czytaj więcej
Zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji w kwestii zabezpieczenia odrzuca sąd, który wydał postanowienie, w składzie trzech sędziów.
Skarga została wniesiona na tle znowelizowanych przepisów procedury cywilnej dotyczącej zaskarżalności postanowień. Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego wprowadzająca tzw. zażalenie poziome, zakładała że ponowna ocena kwestii incydentalnych określona w katalogu art. 394 1 a k.p.c. nie powinna, co do zasady, łączyć się z przeniesieniem sprawy do sądu wyższej instancji. Zmiana miała na celu przyśpieszenie postępowania oraz przeciwdziałać wykorzystywaniu zażalenia jako instrumentu do przewlekania postępowania.
Skarżący zarzuca, że katalog spraw z art. 3942 § 11 k,.c., w których możliwe jest "zażalenie poziome" w II instancji, nie zawiera postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. A jest to postanowienie kończące postępowanie w sprawie, na które zgodnie z Konstytucją zażalenie powinno przysługiwać.
Trybunał wszczął postępowanie (sygn. akt SK 3/23) i zawiadomił Rzecznika, a RPO Marcin Wiącek zgłosił udział w tym postępowaniu.
