14 listopada 2019 r. w Koninie śmiertelnie postrzelony przez funkcjonariusza policji został 21-letni Adam C. Z doniesień medialnych wynika, że policjant oddał strzał, gdy młody mężczyzna uciekał. Wkrótce po zdarzeniu HFPC skierowała wystąpienia do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu oraz Prokuratora Okręgowego w Koninie. Fundacja przedstawiła standardy wynikające z Europejskiej Konwencji praw Człowieka i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, odnoszące się do prawa do życia i obowiązków państwa w tym zakresie.
Po trwającym ponad dwa lata postępowaniu przygotowawczym prokuratura wniosła do sądu akt oskarżenia przeciwko funkcjonariuszowi, zarzucając mu nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka (art. 155 k.k.). HFPC skontaktowała się z rodziną zmarłego Adama C. i zapewniła profesjonalnego pełnomocnika pro bono - mec. Zbigniewa Krügera.
Postępowanie początkowo toczyć się miało przed Sądem Rejonowym w Koninie, jednak wkrótce przeniesione zostało do Sądu Rejonowego w Kaliszu. Ze względu na szczególną wagę sprawy i możliwą zmianę kwalifikacji prawnej czynu, pełnomocnik, reprezentujący na prośbę Fundacji pokrzywdzonego, złożył wniosek o przekazania sprawy do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Kaliszu, jako sądowi I instancji. HFPC skierowała do sądu opinię popierającą wniosek pełnomocnika. Sąd Apelacyjny w Łodzi przychylił się do wniosku i sprawa trafiła do Sądu Okręgowego w Kaliszu w marcu. Pierwszy termin rozprawy wyznaczony został na dzień 2 listopada 2023 r.
Z uwagi na szczególną wagę sprawy Fundacja złożyła również opinię przyjaciela sądu. Wskazaliśmy w niej, że użycie śmiercionośnej siły musi być zawsze absolutnie ograniczone. W przypadku interwencji służb, powinny być zawsze podjęte działania w celu zapobieżenia spowodowaniu zagrożenia dla życia. W świetle orzecznictwa ETPC, zastosowanie śmiercionośnej siły w toku zatrzymania osoby, która nie stanowi zagrożenia dla życia lub zdrowia innych i nie jest podejrzewana o popełnienie przestępstwa z użyciem przemocy, nawet jeśli jej niezastosowanie mogłoby doprowadzić do ucieczki, może stanowić naruszenie art. 2 EKPC, stanowiącego o prawie do życia.
