Podatnicy, którzy zajmują się handlem kryptowalutami, stoją przed wieloma trudności związanymi z podatkowym rozliczeniem swojej działalności. Wystarczy wspomnieć o kłopotach z rozpoznawaniem kosztów uzyskania przychodów w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o księgę przychodów i rozchodów, kwestii rozliczania „kontraktów terminowych" na kryptowaluty (np. na platformie Bitmex), czy też wreszcie o opodatkowaniu sprzedaży lub zamiany kryptowalut podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Wszystko to sprawia, że coraz większa grupa podatników rozważa decyzję, aby „przenieść" taką działalność poza granice Polski. O ile w przypadku osób fizycznych uzyskanie zagranicznej rezydencji może być stosunkowo proste, o tyle trudniejsza jest w praktyce utrata polskiej rezydencji (a dopiero taki status może w pełni umożliwić korzystniejsze rozliczenie sprzedaży kryptowalut). Czy więc skuteczną receptą na te problemy może być założenie zagranicznej spółki?
Nawet przy założeniu, że to zagraniczna spółka będzie właścicielem portfela z kryptowalutami, bądź że to na spółkę zarejestrowane będzie konto na giełdzie kryptowalut, polski podatnik będzie miał znaczne trudności, aby skutecznie (i bez ryzyka opodatkowania takich dochodów w Polsce) przenieść działalność kryptowalutową poza Polskę.
O nieograniczonym obowiązku podatkowym osoby prawnej w Polsce (tzn. o konieczności rozliczania CIT w Polsce od dochodów uzyskiwanych na całym świecie) świadczy miejsce jej siedziby lub sprawowania zarządu. Przy czym, aby uznać, że dana osoba prawna jest polskim rezydentem podatkowym, wystarczające jest spełnienie tylko jednego z tych dwóch warunków (tj. siedziba lub miejsce zarządu w Polsce).
Siedziba i miejsce zarządu
O ile kwestia „siedziby" osoby prawnej zwykle nie budzi wątpliwości, o tyle ustalenie „miejsca zarządu" może nastręczać pewnych trudności. Ustawy podatkowe nie definiują tego pojęcia. Zgodnie jednak z praktyką organów podatkowych, przy ustalaniu faktycznego „miejsca zarządu" należy brać pod uwagę nie tylko miejsce, gdzie podejmowane są strategiczne dla spółki decyzje, ale również codzienne, „bieżące" decyzje dotyczące jej funkcjonowania. Podobnie, praktyka wypracowana na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazuje, że nie chodzi jedynie o formalny aspekt procesu decyzyjnego (np. miejsce, gdzie podpisana zostanie uchwała zarządu), ale o faktyczne miejsce, gdzie podejmowane są decyzje.