Jestem fanem serialu „Próba generalna” (HBO Max). Autorem jest Nathan Fielder, który stworzył eksperymentalny serial dokumentalny. Trudno go opisać ze względu na niezwykłość konwencji. Reżyser pozwolił swoim bohaterom na przetestowanie ich życiowych wyborów, nim zdecydują się na nie faktycznie. Często w naszym życiu zastanawiamy się przed podjęciem decyzji. W „Próbie generalnej" stworzono laboratoryjne warunki, aby móc je przetestować. Serial jest prześmiewczy, a każdy kolejny odcinek nabudowuje poczucie absurdu i głębi jednocześnie.
W przypadku filmów wybór jest trudny z uwagi na liczbę nowych produkcji. Gorąco polecam zgłębianie klasyki polskiego kina na platformie 35mm.online. Ostatnio pojawiła się tam „Pasażerka” w reżyserii Andrzeja Munka. Rekonstrukcja cyfrowa jest absolutnie zdumiewającą. Jest to jeden z najlepszych filmów poświęcony tematyce Zagłady, a tak dobrze nie wyglądał jeszcze nigdy. Na tej platformie jest wiele genialnych polskich produkcji, dodatkowo odrestaurowanych.
Czytam wiele książek filmowych. Ostatnio ukazała się praca zbiorowa z Uniwersytetu Łódzkiego pt. „Rozpowszechnianie filmów w Polsce Ludowej w latach 1944–1956”. To pionierskie badanie dystrybucji zagranicznych filmów we wczesnym PRL-u. Autorzy pokazali, jak różne produkcje były cenzurowane i oceniane ideologicznie. Cała publikacja ma 1000 stron, jest fantastycznie opracowana i zmienia spojrzenie na to, jak kino zagraniczne było obecne w Polsce po wojnie. Inną książką, która mnie zachwyciła, było „Pewnego razu w Hollywood” Quentina Tarantino (wyd. Marginesy). Jest ona zupełnie oddzielnym tworem w stosunku do filmu pod tym samym tytułem. Tarantino staje się tu po części filmoznawcą, a także historykiem kina. Książka ma wiele elementów eseju filmoznawczego; jest też świetnie napisana. W USA wyszła właśnie jeszcze nowsza książka Tarantino pt. „Cinema Speculation”. To z kolei zbiór esejów filmowych o kinie amerykańskim lat 70. Według mnie jest to najlepsza pozycja opowiadająca o kinie od co najmniej dekady. Tarantino wykorzystał wszystkie swoje talenty, począwszy od bycia genialnym narratorem i historykiem kina. Mam nadzieję, że ktoś przetłumaczy ją na język polski.
Jestem fanem soundtracków i tu również mistrzem jest Tarantino. Ścieżka dźwiękowa z „Pulp Fiction” to jedną z najlepszych, jakie stworzono. Moją drugą pasją jest musical broadwayowski. W 2021 r. zmarł Stephen Sondheim i z tej okazji przesłuchałem chyba wszystkie jego musicale w niezliczonych wersjach.
not. luko