Piotr Zapadka: Przywrócenie praworządności – tylko z apolityczną prokuraturą

Pegasus połączył w sprzeciwie wobec praktyk PiS

W ostatnich miesiącach i media, i politycy ujawnili praktyki inwigilacji za pomocą systemu Pegasus. Piętnowano je od lewa do prawa. Marcin Bosacki (KO) podkreślił, że „afera Pegasusa jak chyba żadna inna pokazuje skalę bezwstydu rządów PiS-u, skalę łamania prawa, skalę niszczenia obywateli i skalę wykorzystywania struktur państwa do partyjnych interesów partii rządzących”. Lider Konfederacji Sławomir Mentzen ocenił zaś: „Historia użycia przez rząd PiS-u, przez służby PiS-u Pegasusa od samego początku jest historią działań nielegalnych, niemoralnych, wręcz obrzydliwych”. Można rzec, że rządzącemu do niedawna PiS-owi udało się w tej sprawie zjednoczyć ugrupowania, które na co dzień są dalekie od współpracy.

Narzędzia służące do inwigilacji były wykorzystywane – jak wszystko wskazuje – nie tylko do walki z politycznymi przeciwnikami, ale do polowania na tych, których rządzący uznali za wrogów. Kluczowe jest tu właśnie sformułowanie: „uznali”. Wrogiem mógł okazać się prokurator, który piętnował nadużycia władzy albo przedsiębiorca, który odniósł sukces bez dogadywania się z rządzącymi. Warto przypomnieć dwa przykłady ludzi, których problemy z powodu inwigilacji jeszcze się finalnie nie zakończyły.

Ewa Wrzosek – czyli z dużej chmury nie ma deszczu

26 października, czyli jedenaście dni po przegranych przez Prawo i Sprawiedliwość wyborach, Sąd Najwyższy przywrócił do pracy zawieszoną w obowiązkach od grudnia 2022 roku prokuratorkę Ewę Wrzosek. Sąd w uzasadnieniu podkreślił, że nie wykazano, co w czasie od pierwszego zawieszenia do chwili obecnej zostało wykonane, co uprawdopodabniałoby rzeczywistą konieczność przedłużenia okresu zawieszenia. Wniosek – przez dziesięć miesięcy w rzekomo skandalicznej sprawie nie ruszono palcem. Zarzuty okazały się po prostu pretekstem, by odsunąć od czynności niewygodną śledczą.

Co zarzucono prokuratorce? Wedle Prokuratury Regionalnej w Szczecinie miała ona przekazywać osobom nieuprawnionym informacje z toczącego się postępowania, które dotyczyło warszawskiego Ratusza. Miała również dopuścić się niedopełnienia obowiązków służbowych i – a jakże by inaczej – angażować się w działalność polityczną. Przez tę ostatnią rozumiano chyba głośne i odważne wskazywanie na niszczące praworządność działania władzy. Także prokuratury. Podstawą tych bardzo poważnych oskarżeń były dane uzyskane dzięki inwigilacji, w tym wiadomości tekstowe w telefonu Ewy Wrzosek.

Czytaj więcej

Zawody prawnicze

Prokurator zawieszona za kontakty z prok. Ewą Wrzosek wraca do pracy

Izba Odpowiedzialności Zawodowej SN nie zgodziła się na dalsze zawieszenie w obowiązkach służbowych prokurator Małgorzaty Mróz z Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz.

Oczywiście, fakt krytykowania bezprawnych działań władzy nie immunizuje nikogo. Jednak przez dziesięć miesięcy nie zdołano postawić prokuratorce zarzutów, co więcej – jak wytknął Sąd Najwyższy w postaci powołanej przez PiS Izby Odpowiedzialności Zawodowej – w zasadzie nie zrobiono nic. A przecież, gdyby dysponowano jednoznacznym materiałem dowodowym, władza stanęłaby na głowie, żeby przed wyborami rozpocząć pokazowy proces krytycznej wobec tejże władzy prokuratorki.

Polowanie na mecenasa-polityka

Kolejny przykład, tym razem z pogranicza świata prawniczego i politycznego. Mecenas Roman Giertych należy do najostrzejszych krytyków PiS i największych przeciwników tej partii. A jej praktyki poznał jako lider Ligi Polskich Rodzin, koalicjanta PiS w kadencji 2005-2007.

I tutaj, jak w przypadku prokurator Wrzosek, śledczy przygotowali poważne zarzuty. Giertychowi zarzucono przywłaszczenie mienia wielkiej wartości w kwocie ponad 72 mln zł i wyrządzenia giełdowej spółce szkody majątkowej w wielkich rozmiarach, ponadto pranie brudnych pieniędzy w kwocie prawie 5,2 mln zł oraz wyrządzenie spółce Polnord szkody w wysokości 4,5 mln zł pod pozorem umowy na reprezentowanie tej spółki przez kancelarię prawną Romana Giertycha w postępowaniu przed sądami. Niewątpliwie tak poważne zarzuty mogłyby spowodować zastosowanie aresztu, gdyby… zostały uprawdopodobnione. W marcu i kwietniu 2022 r. kolejno Sąd Rejonowy dla Lublina-Zachód i Sąd Okręgowy w Lublinie jako sąd odwoławczy nie uwzględniły wniosku prokuratury o areszt. Jak wskazała rzecznik SO Barbara Markowska: „w realiach tej sprawy brak jest podstawowej przesłanki pozwalającej na stosowanie jakichkolwiek środków zapobiegawczych”. Prokuraturze wytknięto jednostronną ocenę zgromadzonych dowodów. Tłumacząc z prawniczego na polski: przedstawione zarzuty nie znajdują potwierdzenia w materiale dowodowym i nie ma prawdopodobieństwa, że Roman Giertych dopuścił się zarzucanych mu czynów.

Na Giertycha prokuratura PiS polowała od lat. W październiku 2020 r. zatrzymano go w gmachu sądu. Dokładnie trzy lata później, 3 października br. Sąd Okręgowy w Warszawie zasądził na rzecz prawnika i polityka 20 tys. zł tytułem odszkodowania za bezzasadne zatrzymanie.

Wygląda na to, że kropkę nad „i” postawi sam poseł Giertych. Jak donoszą media i jak sugerują jego klubowi koledzy, będzie brał udział w pracach nad rozliczeniem łamiących praworządność praktyk poprzedniej ekipy rządzącej. W jego przypadku powiedzenie: dajcie mi człowieka, a znajdzie się paragraf próbowano zastosować w praktyce. Dzięki niezawisłym sądom skończyło się na próbach – co prawda dla Romana Giertycha mało komfortowych.

Czytaj więcej

Prawo dla Ciebie

Roman Giertych: Zbigniew Ziobro przegrał ze mną w sądzie

Zbigniew Ziobro przegrał ze mną w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Sąd zasądził 20 tysięcy złotych zadośćuczynienia za nielegalne zatrzymanie - poinformował we wtorek w mediach społecznościowych Roman Giertych.