W 2020 roku zespół naukowców, kierowany przez Jane Graves z Uniwersytetu w Cardiff znalazł dowody na obecność w chmurach Wenus fosforowodoru, który na Ziemi występuje jako produkt redukcji fosforanów przez różne gatunki bakterii w warunkach beztlenowych. Wykrycie fosforowodoru w atmosferze Wenus uważano za przesłankę pozwalającą przypuszczać, że w chmurach wokół Wenus mogą występować jakieś organizmy żywe.
Jednak nowe badanie, przeprowadzone przez Johna Hallswortha z Uniwersytetu w Belfaście na podstawie eksperymentów i obserwacji poczynionych przez sondy wysłane w kierunku Wenus wskazuje, że życie w chmurach wokół planety może być niemożliwe.
Badacze odkryli, że "aktywność wody" (stosunek ciśnienia pary wodnej nad powierzchnią roztworu do ciśnienia nad powierzchnią czystej chemicznie wody przy tym samym ciśnieniu atmosferycznym i temperaturze) w kroplach z chmur Wenus wynosi 0,004 - podczas gdy w czystej kropli wody wynosi ona 1, a idealna suchość to aktywność wody na poziomie 0.
Koncentracja wody w chmurach wokół Wenus jest 100 razy niższa, niż wynosi minimum pozwalające na występowanie mikroorganizmów na Ziemi - oświadczył Hallsworth. - To nieprzekraczalna odległość do tego, co jest wymagane, aby pojawiło się życie - dodał.
- Te chmury są ponad 100-krotnie bardziej suche niż pustynia Atakama, która jest najbardziej suchym miejscem na Ziemi - podkreślił.
