Taki obraz sytuacji w polskim przemyśle maluje PMI, wskaźnik koniunktury bazujący na ankiecie wśród menedżerów logistyki przedsiębiorstw, który w październiku - jak podała we wtorek firma IHS Markit – wyniósł 53,8 pkt, w porównaniu do 53,4 pkt miesiąc wcześniej.
Na pierwszy rzut oka, to bardzo dobry wynik. Wcześniej przez trzy miesiące z rzędu PMI zniżkował, przy czym wrześniowy spadek był największy od kwietnia 2020 r., apogeum pandemicznego kryzysu. Ankietowani przez „Rzeczpospolitą” ekonomiści przeciętnie spodziewali się kolejnego ruchu w dół, do 54 pkt.
Każdy odczyt PMI powyżej 50 pkt oznacza teoretycznie, że w odczuciu ankietowanych menedżerów logistyki sytuacja w przemyśle przetwórczym poprawia się w ujęciu miesiąc do miesiąca. Dystans od tej granicy można interpretować jako miarę tempa tej poprawy. W tym świetle w październiku rozwój polskiego przemysłu przyspieszył, ale był wolniejszy niż jeszcze w sierpniu, gdy PMI wynosił 56 pkt i zdecydowanie wolniejszy niż w czerwcu, gdy wskaźnik ten osiągnął najwyższy w swojej historii (sięga 1998 r.) poziom 59,4 pkt. A szczegóły ankiety, na której bazuje PMI, nie napawają optymizmem.
Z danych IHS Markit wynika, że w październiku drugi miesiąc z rzędu produkcja w polskim przemyśle praktycznie się nie zmieniła. Był to z jednej strony efekt wyhamowania wzrostu wartości zamówień zza granicy, związanego m.in. ze spadkiem popytu z innych krajów UE, z drugiej zaś zaburzeń w międzynarodowych łańcuchach dostaw. Przejawem tych zaburzeń było kolejne – chociaż najmniejsze od marca - wydłużenie czasu dostaw komponentów.
