Polski system wciąż czeka na szerszą dyskusję o uwzględnianiu w rozwiązaniach prawnych odpowiedzi na wyzwania klimatyczne. Dotyczy to zróżnicowanych sfer tematycznych, również tych związanych z planowaniem przestrzennym i polityką rozwoju. Trzeba zastrzec, że nie zawsze adekwatne są szczegółowe ingerencje prawne w każdy związany z ochroną klimatu problem. Nie da się np. prawnie „zarządzić” określonego kierunku rozwoju. Wręcz przeciwnie, niektóre zbyt szczegółowe regulacje mogą bardziej szkodzić niż pomagać. Można jednak preferowany kierunek rozwoju prawnie wspierać. Dobrze jest to zauważalne na przykładzie narzędzi, które nie mają w Polsce szerokiego wymiaru prawnego: miejskich planów adaptacji do zmian klimatu. To dokumenty, które docelowo powinny stanowić punkt odniesienia dla całościowej polityki miejskiej, w tym m.in. dostosowania jej do lokalnych wyzwań. Wskazane narzędzie jest w znaczącej części polskich miast znane i uchwalane. Niestety, jego realne znaczenie nie zawsze jest zadowalające i adekwatne do wagi wyzwań klimatycznych. Podobne narzędzia miejskie możemy znaleźć również w innych państwach. Mamy więc w ten sposób możliwość dokonywania pewnych porównań i sformułowania na tej podstawie wytycznych dla polskiego systemu. Zwróćmy uwagę na systemy państw znacznie bardziej dziś zagrożonych wyzwaniami klimatycznymi (co prędzej lub później czeka również nasz kraj): Grecji i Hiszpanii.
W Grecji obowiązek uchwalania planów adaptacji do zmian klimatu występuje na szczeblu regionalnym. To tutaj trzeba określić całościową wizję zintegrowanych wzajemnie działań. Niezależnie od powyższego, na szczeblu miejskim również można uchwalać takie plany. Nie stanowią one aktów prawnie wiążących. Zawierają jednak zestaw zintegrowanych działań, niezbędnych do podjęcia w danym mieście. Przykładem może być plan adaptacji do zmian klimatu dla Aten. Wytyczne w nim zawarte są sformułowane bardzo szczegółowo – odnoszą się do poszczególnych obszarów miasta. Wśród istotnych, tak ujętych kierunków działań można wskazać zwłaszcza na:
- konieczność instalacji systemów fotowoltaicznych w budynkach komunalnych oraz na dachach budynków
- wyodrębnienie pilnych projektów do wdrożenia w istniejącej infrastrukturze (określonych części miasta), które przyczynią się do ochrony przeciwpowodziowej;
