To będzie jego pierwszy duży turniej w roli selekcjonera. Po mundialu w Rosji zastąpił byłego kolegę z reprezentacji Fernando Hierro.
Grali też razem w Realu, Hierro został ikoną Królewskich, a Luis Enrique dokonał największej zdrady w hiszpańskim futbolu, przenosząc się w 1996 roku z Madrytu do Barcelony. Odszedł za darmo, skonfliktowany z władzami klubu i kibicami.
Na Camp Nou początkowo przyjmowany był z niechęcią, ale szybko zdobył serca fanów, strzelając gole w El Clasico i manifestując przywiązanie do nowych barw.
Został kapitanem Barcy, w Katalonii zaczął także pisać swoją trenerską historię. W 2008 roku przejął klubowe rezerwy i awansował z nimi do drugiej ligi. Potem krótko pracował w Romie i Celcie Vigo, aż wrócił na Camp Nou i stanął przed wyzwaniem dużo większym: zmierzenia się z legendą Guardioli.
Zadanie potraktował poważnie i już w pierwszym sezonie wywalczył pięć z sześciu możliwych trofeów, w tym to najważniejsze – puchar Ligi Mistrzów, ostatni dla Barcelony (2015).