Hanna Gill - Piątek: Opozycja cierpi na niedobór zaufania

Jak się pani czuje jako posłanka niezależna?

Kiedy przyszłam do ruchu Szymona Hołowni i nie mieliśmy jeszcze koła, miałam tytuł posłanki niezrzeszonej. Obecnie jestem posłanką naprawdę niezależną. Poświęcę się teraz własnej pracy, której mam bardzo dużo.

Jak długo potrwa okres niezależności? Z jakiej listy chciałaby pani startować w wyborach?

Najbardziej chciałabym startować z dużego bloku opozycyjnego, który jest w stanie wygrać z Jarosławem Kaczyńskim i PiS. Czy taki blok powstanie? Szanse na ten scenariusz maleją, ale cały czas wierzę, że opozycja jest w stanie się porozumieć.

Weszła pani do Sejmu z list Lewicy, teraz opuściła pani szeregi Polsi 2050. Czas na Koalicję Obywatelską?

Marzenia o tym, by stworzyć wspólną listę są prawdopodobnie marzeniami ściętej głowy. Lewica zapowiada, że pójdzie do wyborów sama, ale wszystko się jeszcze może wydarzyć – wewnątrz Lewicy słychać różne głosy. W tej chwili nie wiążę planów z żadną formacją. Kibicuję wszystkim ugrupowaniom po stronie demokratycznej. Martwi mnie, że opozycja pójdzie w układzie trójkąta. Jest przecież takie ryzyko, że po wyborach opozycja zdobędzie więcej głosów niż Zjednoczona Prawica, ale misja stworzenia rządu przypadnie PiS-owi, zwłaszcza gdy pójdziemy rozdrobnieni. Nie chciałabym, żeby opozycja po wyborach była podzielona. Lepiej umówić się wcześniej i zakopać topory wojenne. Natomiast blok konserwatywno-ludowy mojej byłej partii z PSL-em to już nie jest moja bajka.

Czytaj więcej

Polityka

Gill-Piątek: Polska 2050 była chrześcijańską socjaldemokracją. To się zmieni

Sojusz mojego ugrupowania, który budowałam przez dwa i pół roku, rysujący się na horyzoncie sojusz ludowo-konserwatywny z PSL-em, to nie jest moja bajka - mówiła w rozmowie z Zuzanną Dąbrowską posłanka niezależna, Hanna Gill-Piątek, była szefowa koła Polski 2050, była posłanka Nowej Lewicy.

Przeszkadza pani konserwatyzm?

Polska 2050 mieściła się pojęciu chrześcijańskiej socjaldemokracji. Są tam osoby, które przyszły z bardzo otwartych środowisk. Jednak ta formuła będzie musiała teraz ulec ograniczeniu. Sojusz PSL-u z Hołownią sadowi się po prawej stronie scenie politycznej, a to sprawia, że nie mogę być pewna, czy zrealizuję to, co obiecałam moim wyborcom. Mówię o takich kwestiach jak prawa kobiet, ochrona mniejszości i postulaty solidarnościowe. Tych wartości raczej nie byłabym w stanie swobodnie realizować w układzie PSL–PL2050.

Po czyjej stronie powinna być teraz inicjatywa w rozmowach koalicyjnych opozycji?

Kilka osób pytało mnie, czy założę własną partię w związku z tym, że opuściłam Polskę 2050. Zawsze odpisuję, że opozycja nie cierpi na niedobór ugrupowań politycznych, tylko zaufania. Liderzy polityczni muszą być przekonani, że nikt nikogo nie oszuka ani nie wystawi. Jest za mało współpracy w opozycji na innych poziomach niż sejmowy. Oczywiście, trudno jest usiąść do stołu i zaufać komuś od pierwszego razu. Zaufanie trzeba budować powoli.

Kogo wskazałaby pani jako osobę sprawczą, która jest w stanie uczynić różnicę w polityce?

Sprawczy są przede wszystkim liderzy polityczni. Taką sprawczość widzę również u wielu posłów, którzy nie zajmują czołówek doniesień prasowych. Wykonują zwyczajnie dobrą pracę, która buduje współdziałanie pomiędzy politykami opozycji. Taką osobą jest np. posłanka Marta Golbik z KO, która zajmuje się psychiatrią dziecięcą, albo Paulina Matysiak z Razem, która pracuje nad tym, żeby Polska nie była wykluczona transportowo.

Jaka jest krótka lista priorytetów, którą powinna zająć się opozycja w kampanii wyborczej?

Badania pokazują, że Polakom najbardziej doskwierają deficyty w systemie ochrony zdrowia. Należy się skupić również na cofnięciu horrendalnych skutków Polskiego Ładu, przez który padają firmy. Praworządność również jest płaszczyzną, którą trzeba się zająć. Przecież cała demokratyczna opozycja chciałaby przywrócić Polskę sprzed PiS-u w tej kwestii. Trzeba także chronić dzieci przed podejmowaniem prób samobójczych, szczególnie, że ich skala rośnie. Myślę, że opozycja jest w stanie rozmawiać też o sprawach światopoglądowych, np. wspólnym mianownikiem mogłyby być związki partnerskie. Każdy z nas wie, że opozycja jest w stanie ułożyć program na pierwsze sto dni rządów. Musimy też rozliczyć tych, którzy nadużywali władzy, ale musi się to stać za pośrednictwem sądów, a nie polityków.

Czy wierzy pani, że TK spotka się w pełnym składzie i rozsądzi kwestię nowelizacji ustawy o Sądzie Najwyższym?

Pan prezydent Duda stracił bardzo dużo w moich oczach tym, że wysłał tę ustawę do TK. Wygląda na to, że chce utrudnić procedowanie tej ustawy i ją opóźnić. W Trybunale mamy bunt sześciu sędziów, a to więcej niż jedna trzecia składu. Ale biją się tam siły Jarosława Kaczyńskiego i Zbigniewa Ziobry. Dlatego z nowelizacją będzie duży kłopot, żeby przeszła przez TK. Być może ustawa trafiła tam na „święte nigdy”.